Lekcja hiszpańskiego recenzja

Adrianna to 29-letnia kobieta, która przeszła w życiu piekło. Dziewczęce marzenia o rodzinie, pełnej ciepła i miłości zostały jej brutalnie odebrane przez męża kata. W momencie, gdy fizycznie się od niego uwolniła, jej życie nadal jest walką o przetrwanie. Żeby stanąć na nogi wyjeżdża do Hiszpanii, by pracować w restauracji i móc spłacić długi, które piętrzą się przez płacenie alimentów dla ... męża.
Czy wyjazd do słonecznej i pięknej Hiszpanii będzie dla Adrianny początkiem nowego, lepszego życia? Czy Maks, który pojawił się w życiu kobiety będzie mógł zostać w nim na dłużej?

,,Dla sprawcy akt przemocy trwa kilka sekund, dla ofiary ciągnie się do końca jej życia. Ta książka to głos kobiet, które nigdy go nie mogły mieć."

Zarówno te słowa, jak i cudna okładka książki tkwiły w moich myślach od pierwszego momentu, gdy je zobaczyłam. Nie mogłam przejść obok nich obojętnie. Autorka w realny sposób nadała wspaniały klimat, który idealnie współgra z fabułą- duże ilości pysznego jedzenia (mniam 😋)oraz opisy miejsc, krajobrazu pięknej Hiszpanii przyniosły mnie do tego niezwykle malowniczego miejsca. Bez trudu mogłam sobie wyobrazić szum fal, biel piasku na plaży oraz zielone wzgórza zatopione w blasku zachodzącego słońca. Ale przede wszystkim Autorka ukazuje w niej destrukcję dusza człowieka, który przebywał w toksycznym związku. Naiwność kobiety, która wierzy w to, że mąż/partner- oprawca zmieni się pod wpływem cierpliwości, miłości i wiary, którą go obdarza. A także to, że rozwód jest tylko drobnym elementem, z którego składa się uwolnienie. Wspomnienia, słowa, czyny są jak niewidzialna pętla, która w dalszym ciągu zbyt mocno się zaciska...
Ciekawą i intrygującą osobą okazała się postać Adrianny. Ta kobieta przeszła piekło, które powodowało we mnie wściekłość i bezsilne zaciskanie pięści. Jest niezwykle złożoną postacią, która pomimo ogromu bólu i traumatycznych wydarzeń walczy o lepsze jutro, zarówno dla siebie, jak i swojej córki. Bardzo mi imponowała. Wielką sympatią darze również pozostałych bohaterów książki. Mam nadzieję, że będzie można poznać ich bliżej.
,,Teraz rozumiem, że jedyne, czego przez ostatnie lata nie mogłam sobie ofiarować, to właśnie to. Pocałunki i przytulanie. Wszystko inne byłam w stanie osiągnąć sama."
Bardzo dziękuję Autorce za to, że jej książka stała się głosem tysięcy maltretowanych kobiet. A także za to, że na swojej książce umieściła dane Centrum Praw Kobiet, Niebieskiej Linii oraz Pogotowia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie. Dziękuję i brawo Pani Aleksandro 👏💗
Jedyny element, do którego mogę się przyczepić to zakończenie książki 😉 Ale, że jak to tak, Droga Autorko, urywać tekst w tak ciekawym momencie? Toć prawie zawału dostałam 😉 Mam tylko nadzieję, że szybko przeczytam kontynuację ,,Lekcji hiszpańskiego" i poznam dalsze losy Adrianny i Maksa i całej świty. Polecam 💗💗💗