Lekcja hiszpańskiego 2 recenzja

„-Nie czuję się naga bez ubrań – oznajmiam ledwie słyszalnym głosem- ale czuję się naga, gdy obnażasz moje słabości…
Zawsze tak uważałam. Ludzie zdejmują ciuchy i uprawiają seks co chwilę, tylko że zrzucanie przed kimś majtek nie świadczy o intymności czy bliskości. Rozebranie się przed drugą osobą ze swoich lęków, słabości czy wstydliwych wspomnień to prawdziwa nagość. Nie ma trudniejszej sztuki niż otwarcie swojej duszy, odkrycie własnych kart, ukazanie siebie czarno na białym, bez ukrywania się pod szczelnym pancerze”.

💙💙💙

„Lekcja hiszpańskiego 2” autorstwa Aleksandry Pakuły to kontynuacja książki o tym samym tytule, czyli „Lekcja hiszpańskiego”.

Mnie pierwszy tom bardzo się spodobał. Był niekiedy zabawny oraz rozczulający, ale także poruszał ważny temat, jakim jest przemoc psychiczna i fizyczna w stosunku do kobiet. W tej części mamy kontynuację tego wątku.

Dostajemy jednak dokładniejszy opis tego co Adrianna doświadczyła z ręki byłego męża, który jest typowym przykładem zadufanego w sobie mężczyzny, który uważa, że wszystko będzie mu uchodzić na sucho nawet przemoc wobec żony. Niestety pokazuje to nam, że w naszym społeczeństwie tacy ludzie często za sprawą pieniędzy na długo potrafią unikać sprawiedliwości. Chciałabym wierzyć, że każda kobieta ma, w sobie tyle siły co nasza bohaterka jednak niestety jestem świadoma, że wielu kobietą nie udaje się uciec z takich związków i to jest smutne.

W tej części autorka także wyjawia co nieco o przeszłości Maksa. Pozwala nam to lepiej zrozumieć jego postać.

Co do relacji między bohaterami to zdecydowanie się rozwinęła. Zaczynają tworzyć związek, mimo że sami jeszcze nie zdają sobie z tego sprawy. Zarówno Ada jak i Maks tworzą parę zupełnie inną, niż miałam, okazje obserwować czytając, książki o podobnej tematyce jednak bardzo mnie to cieszy.

Jakoś ta dwójka, mimo różnicy wieku pasuje do siebie idealnie. Mogłabym czytać o nich bez końca. Jestem, bardzo zadowolona z lektury dlatego nie powinno was zdziwić, że jak najbardziej zachęcam was do czytania.

Polecam.