Obrączka diabła recenzja

Książkę dostałam w prezencie. Moja siostra wie, że interesuję się mistycyzmem, mitami i różnorakimi kultami, więc ta krótka powieść tego nieznanego mi autora, wydawała się idealna.

Prywatny detektyw Max Fjellanger przybył do Norwegii na pogrzeb swojego dawnego partnera z policji. Rodzina nie wierzy w jego samobójstwo, zaś nowy komendant upiera się przy swojej wersji. Max nie tylko zajmuje się sprawą swojego zmarłego przyjaciela, bowiem ma zamiar poznać prawdę o zaginionym w noc świętojańską doktorancie. Nie był on jednak sam. Niemal trzy dekady później w te samo święto, Wigilię Świętego Jana, zaginęła młoda studentka. Oboje badali sprawę tajemniczego kultu.

Niestety rozczarowałam się doszczętnie. Autor ma strasznie usypiający styl pisania, więc nawet jak już była jako-taka akcja, to kompletnie nie trzymała mnie w napięciu. Z kolei historia tajemniczej figurki i świrniętych ludzi, gotowych zabić dla tajemnicy, również mnie nie wciągnęła. Wszystko jest bardzo przewidywalne.

Kompletnie z niczym nie zostałam zaskoczona. Więc ominęła mnie wielka niespodzianka i okrzyk: - „a masz!” z cisnącym w moją stronę ciastem.