Lato, gdy mama miała zielone oczy recenzja

Lato, gdy mama miała zielone oczy

Autor: @Anna30 ·2 minuty
2023-10-25
Skomentuj
20 Polubień
Gdy przeczytałam opis treści książki pt.'' Lato, gdy mama miała, zielone oczy'' pojawiły się, we mnie mieszane uczucia z tego względu, że nie wiedziałam, co mnie czeka po zapoznaniu się z twórczością debiutującej autorki Pani Tatiany Țîbuleac.

Nie kryłam mocnego zaskoczenia, kiedy nie podobały mi się słowa kierowane w myślach do mamy wypowiadane przez Aleksa. Nie rozumiałam wówczas jego zachowania, co nim kierowało, że tak wyrażał się negatywnie, obrażony na cały świat, ma mamę, ale uważnie się jej przyglądał. Zazdrościł innym kolegom rodziców, a swojej ot, tak po prostu się wstydził.

Druga część tytułu książki kojarzyła mi się z nadzieją ze względu na kolor oczu zielony, czy tak było, a może było moje złudzenie.

Byłam bardzo ciekawa przeczytania tej książki, bo od samego początku miała w sobie wiele tajemnic i nieodgadnionych myśli, które pojawiają się w każdym z czytanych przeze mnie rozdziałów.

Interesował mnie moment, kiedy zmienią się relacje syn-mama, mama-syn i jak one będą wyglądać w świetle znajomych, rodziny lub ich samych i czy w ogóle ktoś zauważy, że coś w nich nie jest, tak jak powinno być z należytym dla mamy szacunkiem.

Choć to są tylko wspomnienia, jak Aleksy zapamiętał przebywanie z mamą, jak ono wpłynęło na jego dorastanie, dzieciństwo, z którym musiał się dzielnie zmierzyć.

Można, łatwo było, wywnioskować z kim miał dobre relacje rodzinne, a z kim nie, co go zaskakiwało, irytowało.

Aleks nie miał największego problemu z określaniem rzeczy po imieniu, bo był pod tym względem odważny może z czasem za. Widocznie dobrze się z tym czuł i to mu pasowało, do jego tajemniczego określiłabym charakteru.

Gdy się tak przypatrzymy, dokładnie Aleksowi jest on taką zagadką, z tym że potrafi spostrzegać nieco inaczej świat, w którym przebywa. Widocznie wypływa to okazywanie uczuć dla niego, które nie zawsze one są takie, jakie by chciał, bo on potrzebował ich, a nie traktowania go, jakby nie istniał.

Czy obdarzy on kogoś zaufaniem, czy będzie rozumiał postępowanie mamy, czy będzie w stanie wybaczyć jej czyny względem tego, jaka była dla niego, co w niej mu się spodoba pomimo tego, że nie zawsze ocenia ją pozytywnie, czy rozumie syna, czy jest on jej obojętny lub chce się go pozbyć albo zachowuje, pozory na siłę dobrej matki przy innych na te pytania próbowałam, uzyskać czytając tę książkę?

Słowa uznania kieruje dla Pana Dominika Małeckiego za wykonane tłumaczenie z języka rumuńskiego dzięki, któremu mogłam poznać twórczość autorki.

W książce zostały zamieszczone informacje o autorce książki oraz tłumaczu Panu Dominiku Małeckim.

Warto podkreślić i zwrócić uwagę na nadany książce tytuł i czy autorka opisała w niej to wszystko, co lubimy czytać w tego rodzaju literaturze.

Jak najbardziej polecam przeczytanie tej książki.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2023-10-25
× 20 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Lato, gdy mama miała zielone oczy
Lato, gdy mama miała zielone oczy
Tatiana Țîbuleac
7.7/10

Aleksy, kipiący gniewem nastolatek, po ukończeniu szkoły zamierza pojechać z kolegami do Amsterdamu, zamiast tego jednak udaje się z matką na wieś do Francji. Mają spędzić razem lato. Ich trudna rela...

Komentarze
Lato, gdy mama miała zielone oczy
Lato, gdy mama miała zielone oczy
Tatiana Țîbuleac
7.7/10
Aleksy, kipiący gniewem nastolatek, po ukończeniu szkoły zamierza pojechać z kolegami do Amsterdamu, zamiast tego jednak udaje się z matką na wieś do Francji. Mają spędzić razem lato. Ich trudna rela...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

"Tego ranka, gdy nienawidziłem jej bardziej niż kiedykolwiek, mama skończyła trzydzieści dziewięć lat. Była mała i gruba, głupia i brzydka." Tak zaczyna się powieść "Lato, gdy mama miała zielone ocz...

@bookieciarnia @bookieciarnia

„Tego ranka, gdy nienawidziłem jej bardziej, niż kiedykolwiek, mama skończyła trzydzieści dziewięć lat. Była mała i gruba, głupia i brzydka. Najbardziej bezużyteczna ze wszystkich matek, jakie dotąd ...

@aga.kusi_poczta.fm @aga.kusi_poczta.fm

Pozostałe recenzje @Anna30

Zioła, ziółka i… Baziółka
Zioła, ziółka i… Baziółka

Jak ważne jest, zastosowanie ziół w smakowaniu codziennych kulinarnych potraw wie ten, kto dba o zdrowie, pragnie poznać i odkrywać nowe przepisy, które będą stanowić in...

Recenzja książki Zioła, ziółka i… Baziółka
W górę schodami w dół
W górę schodami w dół

Wyzwaniem ogromnym dla mnie było przeczytanie książki pt. ''W górę schodami w dół'' autorki będącej z zawodu nauczycielką Bel Kaufman. Postanowiłam, że rozpocznę, czyta...

Recenzja książki W górę schodami w dół

Nowe recenzje

Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Tetbeszka
@patrycja.lu...:

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to debiut Aleksandry Maciejowskiej, w którym przenosimy się kilkadziesiąt lat wstecz...

Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęcza sieć
@patrycja.lu...:

"Dzieci jednej pajęczycy" przenoszą nas do świata Aglomeracji, gdzie cywilizacja próbuje utrzymać się na powierzchni za...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl