Kwiaty na poddaszu recenzja

"Kwiaty na poddaszu" Virginii C. Andrews to książka, która sprzedała się w ponad 40 milionach egzemplarzy.
Nic dziwnego, że historia rodziny Dollangangerów chwyciła ludzi za serca na całym świecie i niewątpliwie chwyta do dziś. Doczekała się również swojej ekranizacji w 1987 oraz w 2014 roku.

Mamy tutaj rodzinę, która jest nazywana "drezdeńskimi lalkami", są wręcz idealni pod względem fizycznym, jasne blond włosy, nieskazitelna cera. Jednak po śmierci ojca, cały ten idealny świat zaczyna się sypać. Matka nie jest w stanie zająć się dziećmi. W ten sposób trafiają do ogromnej rezydencji dziadków. I tam zostają zamknięci w jednym pokoju z dostępem do poddasza.

Miał to być jeden dzień, tydzień, jednak ile czasu mogły spędzić w zamknięciu? Tego już musicie dowiedzieć się sami.

Zacznę od tego, że sam pomysł ukrywania ich był dla mnie abstrakcyjny. Gdyby tak logicznie pomyśleć nad rozwiązaniami tego problemu to zebrało by ich się mnóstwo. Ale głównym czynnikiem czemu to tyle trwało była egoistyczna matka, która kompletnie nie nadawała się do wychowywania dzieci oraz religijna, fanatyczna babcia.

Losy czwórki rodzeństwa skradły moje serce. Ich więź, to jak się sobą opiekowali, jak musieli znosić brak dostępu do czegokolwiek poza ścianami pokoju, ich promyki nadziei, że zostaną wypuszczeni i wolni. Byli zamknięci jak ptaki w złotej klatce w czasie gdy ich najdroższa rodzicielka pławiła się w luksusach i zwiedzała zakątki świata.

To pozycja, która wciąga czytelnika już od pierwszych stron. Odpowiada na pytania, dotyczące istoty miłości. Czy można kochać kogokolwiek, czy to co odczuwamy do drugiej osoby jest prawdziwe czy jedynie jesteśmy zaślepieni pożądaniem i powiązaniem.

Styl jakim posługuje się autorka jest lekki i przyjemny w czytaniu. Nie odczułam nawet czasu jaki zajęła mi ta lektura. Akcja jest zwięzła, dynamiczna i nie zanudza. Profile psychologiczne postaci są jak najbardziej odpowiednie do wieku, sposób w jakim Andrews zobrazowała okres dojrzewania, który jest niezwykle trudnym czasem sprawia, że jeszcze bardziej rozumiemy głównych bohaterów.

Polecam tę książkę, bo uważam, że poruszy niejedną osobę a tą historię trzeba przeczytać.

Moja ocena 9/10 🌺