Słowenia. Mały kraj wielkich odległości recenzja

Gdyby ktoś kiedyś zapytał się mnie, co wiem o Słowenii, odpowiedziałabym, że moja wiedza kończy się na położeniu geograficznym. Mam wrażenie, że jest to kraj, który nie przyciąga rzeszy turystów, jest przystankiem pomiędzy Chorwacją a Włochami, a nie celem samym w sobie. Może i piękny, może i zielony, ale często zapomniany, a wręcz niedoceniany. Postanowiłam przekonać się, jak jestem naprawdę i czy moje wyobrażenia są zbieżne z tym, co rzeczywiste sięgając po książkę " Słowenia. Mały kraj wielkich odległości".

Moja pierwsza myśli po przewertowaniu lektury: ale tam jest pięknie, tak czysto, zielono i niezwykle urokliwie. Masa zdjęć zamieszczona w pozycji przykuła moją uwagę, powodując, że państwo przesunęło się na dość krótkiej liście państw do odwiedzenia. Jak wiadomo, nie samymi fotografiami człowiek żyje, więc spakowałam plecak w postaci koca i kubka gorącej kawy i wraz z kotem i psem wyruszyłam w ekscytującą podróż po nieodkrytych lądach Słowenii.

Zuzanna Cichocka zabiera czytelnika w podróż do kulturowego tygla, w którym mieszają się tradycje różnych krajów i narodów. W którym tak naprawdę trudno jednoznacznie stwierdzić, kto tak naprawdę jest Słoweńcem. Autorka w kolejnych rozdziałach omawia główne bolączki i tematy, które poruszają mieszkańców kraju. Niechęć do innych, postrzeganie mniejszości, czy wpływ historii na dzisiejszy kraj. To barwna opowieść, która splata ze sobą wiele różnych obraz, tworząc wielokolorową mozaikę kulturową. Cichocka wiele miejsca poświęca na rozważania, politykę i turystykę. Zabrakło mi tu jednak głosu Słoweńców w Słowenii. Jak im się żyje, jak się pracuje i jak spędzają wolny czas. Nie do końca też poczułam ducha kraju, nie pooddychałam tym samym powietrzem i nie doświadczyłam jedności między mną a mieszkańcami. Owszem poznałam skomplikowaną historię, zaznajomiłam się z poczuciem inności, ale zabrakło mi takiego szerszego kontekstu, a nie tylko skupieniu się na wybranych tematach.

Nie mniej jednak książka pozwoliła mi poznać Słowenię na tyle, by rzucić wszystko i wyruszyć do kraju wielkich odległości.