Kucharka Fridy recenzja

„Chciałabym robić, co chcę, za kurtyną szaleństwa. Układałabym kwiaty przez cały dzień, malowałabym ból, miłość i czułość, śmiałabym się serdecznie z głupoty innych.”

W krainie literatury istnieją dzieła, które wznoszą się ponad horyzont naszych oczekiwań, tworząc piękno, które jest jak obraz. W raju smaków i kolorów, gdzie jedzenie staje się wyrazem miłości, a przyjaźń jest utkana z nici tej samej krwi, Florencia Etcheves zaprasza nas do fascynującego świata „Kucharki Fridy”. To powieść, która z dumą przenosi nas w serce Meksyku i serce samej Fridy Kahlo, łącząc intrygę, przyjaźń, siłę dziedzictwa kulturowego i potęgę sztuki.


„Przede wszystkim śmiałabym się ze swojej głupoty, budowałabym swój świat, który dopóki żyję, zgadzałby się ze wszystkimi innymi światami.”

Ta powieść przenosi nas w serce Meksyku, tam gdzie smaki i aromaty świata spotykają się w magicznym tańcu. Na samym początku poznajemy Nayeli, młodą Tehuankę o niebywałych umiejętnościach kulinarnych. Jej historia zaczyna się od ucieczki z rodzinnego domu, prowadząc ją do Niebieskiego Domu – miejsca, gdzie przebywa Frida Kahlo, słynna artystka, która po tragicznym wypadku pozostała unieruchomiona, lecz wciąż pełna pasji do sztuki. To właśnie tu rozpoczyna się niezwykła opowieść o przyjaźni, która głęboko naznacza losy obu kobiet.

„Dzień, godzina lub minuta mojego życia będzie należała do mnie i do wszystkich.”

Każde słowo, każdy opis smaku czy aromatu, jest jak kropla farby na płótnie, tworząc pejzaż meksykańskiej kultury, który jest równie realistyczny, jak i magiczny. Kiedy czytamy tę książkę, przenosimy się w świat, w którym kolory, smaki i dźwięki są nieodłączną częścią narracji. Autorka doskonale bawi się słowami, tworząc niesamowitą harmonię między opisami kulinarnymi a emocjami postaci. To język, który wywołuje apetyt, ale jednocześnie dotyka głębi ludzkiej duszy.

Florencia Etcheves używa słów tak, jak Kahlo używała pigmentów, aby stworzyć dzieło sztuki, które nie tylko zachwyca zmysły, ale także głęboko porusza. W tej książce mamy to szczęście, że język i narracja są ze sobą splecione w sposób, który pozwala czytelnikowi zarówno doświadczyć smaków, jak i zrozumieć głębsze emocje i losy bohaterów. To naprawdę wyjątkowy talent autorki, który sprawia, że książka to nie tylko lektura, ale także artystyczne doświadczenie.

Każda strona tej powieści to krok w fascynującej podróży przez historię, kulturę i sztukę Meksyku. Pełna emocji i głębokich psychologicznych portretów postaci, które ożywają na kartach książki, a ich przyjaźń jest źródłem wzruszenia i refleksji. To opowieść o sile kobiet, zarówno w kuchni, jak i w sztuce, które potrafią przekształcić cierpienie w twórczość i pasję. Lecz to nie tylko książka, to arcydzieło literatury, które wznosi się wysoko nad nasze oczekiwania, oraz przekształca słowa w smak, a emocje w kolory. Z pewnością zostawi ślad w waszym sercu na zawsze.