Obława recenzja

Odważna powieść szpiegowska z gatunku political fiction o rządach dwóch bliźniaków. Coś nam to mówi? I bardzo dobrze, bo Kotowski nie ukrywa, że inspiracją do napisania „Obławy" były niedawne wydarzenia polskiej sceny politycznej, a szczególnie czyszczenie służb specjalnych IV RP. Motorem zdarzeń są rozgrywki „na górze" bezpośrednio nawiązujące do rzeczywistych zdarzeń obecnych nie tak dawno na pierwszych stronach gazet. I tak mamy np. konferencje pewnego ministra, prowokacje służb specjalnych czy próby kompromitacji opozycji. Ale na tym nieprzypadkowa zbieżność faktów i postaci się kończy, a zaczyna trzymający w napięciu thriller hipotetyczny* ze znanymi z wcześniejszych powieści bohaterami - agentką Ultrą i dziennikarzem Kniewiczem. Jak deklaruje sam autor, jest to próba rekonstrukcji „najbardziej prawdopodobnej wersji zdarzeń".


Interesujące w tej powieści jest fabularne wyważenie. Kotowski wziął na tapetę temat niewątpliwie nośny, medialny i... szczęśliwie nie zabił go efekciarskimi fajerwerkami, przegadaniem czy niewiarygodnymi wygłupami. „Obława" napisana jest dość powściągliwie, co nie przeszkadza autorowi w utrzymaniu napięcia i poprowadzeniu dynamicznej akcji z dobrze nakreślonymi bohaterami. Całość przypomina zapis stenogramów z podsłuchanych rozmów, bo książka w dużej części składa się z dialogów (świetnych!). Ciekawy zabieg, który pobudza wyobraźnię. Czytelnik postawiony jest bowiem w pozycji szpiega, który składa puzzle bez obrazka-podpowiedzi. Żadna z postaci nie jest jednoznaczna i trudno określić, po której stronie stoi, przez co śledztwo robi się jeszcze ciekawsze.


Kotowskiemu udało się coś jeszcze. To bodaj pierwsza książka, która portretuje władzę IV RP. Ludzi obsesyjnie skupionych na politycznych rozrachunkach, szukaniu wyimaginowanego układu czy zbieraniu haków. Wielu czytelników odnajdzie w „Obławie" własne odczucia, analizy czy frustracje spowodowane rządami grupy „misiowatych", jak nazywa się w książce ekipa bliźniaków. Na poziomie uniwerslanym autor zdaje się potwierdzać starą jak świat prawdę, że rządzący to tylko kolejne trybiki w machinie władzy, nieświadomie zdolne są wywołać prawdziwą lawinę.


Wszystko to Krzystof Kotowski podaje na chłodno i bez zacietrzewienia, czasem karykaturalnie, czasem ze szczyptą humoru. I w tym tkwi największa siła tej dobrze skrojonej sensacji.