Księga Życzeń recenzja

Dzisiaj coś o magii, elfach, kolorowych ludziach, jednorożcach, gepardzie, gronostaju oraz o najważniejszym bohaterze tej opowieści - małej Kasi.

Pewnego dnia 10-letnia Kasia siedziała sobie ze swoją mamą na polanie kiedy nagle stanął przed nią Elf o imieniu Astar. Zaczął jej wyjaśniać co się stało, mówił że ich kraina Avagon jest w niebezpieczeństwie, że słabnie w niej magia i ze tylko ona - Kasia - może odnaleźć zaginioną Księgę Życzeń.

Po długich naradach Kasia zgadza się pomoc mieszkańcom magicznej krainy. Czas w jej świecie zostaje zatrzymany, a ona zostaje przeniesiona do zaczarowanego miejsca gdzie kolorowi ludzie potrzebują jej pomocy.
Na początku ludzie kompletnie jej nie ufali ponieważ nie wyrażała kolorów, a przez to nikt nie wiedział co ona w danym momencie czuje. Jednak z czasem wszyscy zaczęli się do niej przekonywać. Kasia zaprzyjaźniła się nawet z wieloma ludźmi. Dzięki temu jej trudna wyprawa nie była aż tak straszna jak mogłoby się wydawać...

Kasia przeżyła bardzo wiele przygód. Czasem miłych, często nieco strasznych... Jednak udało jej się spełnić swoją misję. Taka mała dziewczynka potrafiła uratować magię, pomogła przy tym kilku ludziom, a wszystko z pomocą swoich nowych przyjaciół - towarzyszy podróży :)

Jest to bardzo pouczająca i jeszcze bardziej zaczarowana opowieść o pomocy, zaufaniu, przyjaźni, odwadze...
Tę książkę czytało mi się bardzo dobrze, strasznie mnie wciągnęła. Ciekawa historia małej, dzielnej dziewczynka, dużo magii, wiele fantazji. A co najbardziej mnie cieszy to fakt, ze ta książka najprawdopodobniej będzie miała dalszą część :)