Powrót bogini cz.2 recenzja

„Patrzyłam ze strachem, jak zło przybiera realny kształt.”

Drugi tom "Powrotu bogini" rozpoczyna się dokładnie w tym samym miejscu, w którym zakończyła się jej poprzedniczka. Nuada przyczynił się do śmierci najlepszej przyjaciółki Shannon. Zagrożenie dla jej bliskich stało się realne, dlatego wraz z Clintem starają się ochronić ojca Shannon przez mroczną siłą, a także wymyślić plan pozbycia się Rihannon. W między czasie Wybranka Epony i ziemski Szaman zbliżają się do siebie, a Umiłowanej z wielkim trudem przychodzi pamiętanie o mężu.

"Powrót bogini" jest podzielony na cztery księgi, czyli po dwa na jeden tom. W trakcie czytania omawianej pozycji ciężko nie zwrócić uwagi na przepaść dzielącą księgę trzecią i czwartą. Trzecia jest przegadana i nudna. Wydarzenia w niej zawarte można by było zwęzić do jednego rozdziału, dzięki czemu czytelnik nie nudziłby się aż tak strasznie. W dodatku w tej księdze Shannon zmienia się w ociężałą psychicznie kobietę, która co chwilę odkrywa jedną i tą samą rzecz na nowo, dziwiąc się przy tym niesamowicie odkrytą po raz enty wiadomością. Właściwie nic w tym dziwnego, bo taka "zapchaj dziura" musiała się pojawić, skoro cały rozdział był delikatnie mówiąc pisany na siłę. Doszłam do skraju swojej cierpliwości niemal porzucając przy tym lekturę, jednak doczekałam się końca księgi trzeciej, a wraz z nim pojawieniem czwartej, która była już z zupełnie innej bajki.
Księga czwarta jest dynamiczna, interesująca i napisana z pomysłem. To w niej mamy okazję przyjrzeć się przeszłości Rihannon, bliskiej relacji między Clintem i Shannon oraz ostatecznej walce pomiędzy dobrem i złem. Przyznam, że jej treść była dla mnie dość kontrowersyjna, bo nie do końca podobają mi się praktyki Parthalnońskiej Bogini względem jej Wybranek, a mówiąc nie do końca mam na myśli, że bardzo mi się nie podobają i po części rozumiem byłą Wybrankę, która pragnie wolnej woli. Samo zakończenie historii również nie jest takie, jakie bym sobie tego życzyła, choć z całą pewnością wywołało we mnie duże emocje. I chwała za to, bo książka wywołująca kontrowersje i emocje jest tym, na co liczyłam od samego początku. Cóż... lepiej późno niż w cale.

Szczerze powiedziawszy ciężko jest mi ocenić drugi tom "Powrotu bogini". Pierwsza połowa książki była nudna i nieprzemyślana, a jej czytania nie życzyłabym nikomu. Druga część była znakomita, zabawna, interesująca, a akcja ze ślimaczego tempa przeszła na turbo. Część czwarta uratowała ocenę książki, ale i tak nie jestem pewna, czy chcę ją wam polecić. Proponuję zapoznać się z moimi wrażeniami po lekturze każdego tomu i zdecydować samodzielnie.