Manuskrypt niedokończony recenzja

"Manuskrypt niedokończony" to francuski kryminał, na który warto zwrócić uwagę. Sam wstęp intryguje i powoduje, że można go odebrać dwojako. Jednak z czasem wszystko się wyjaśnia, a na twarzy pojawia się uśmiech.

Początek jest lekko zagmatwany. Wprowadzonych jest wielu bohaterów i od razu, mocno rozbudowana akcja, dlatego trzeba większego skupienia. Z czasem jest dużo lepiej i można się delektować książką.

Przed laty doszło do zaginięcia młodej dziewczyny. Policji, pomimo starań nie udało się trafić na jej ślad, dlatego ojciec wziął sprawy w swoje ręce i rozpoczął własne śledztwo. W chwili, gdy trafił na pewien trop, został napadnięty i stracił pamięć.

W tym samym czasie, w bagażniku skradzionego auta, zostają znalezione szczątki ludzkie. Policja podejrzewa, że mają do czynienia z seryjnym mordercą. Połączenie tych dwóch spraw w spójną całość przysparza śledczym dużego kłopotu, gdyż widzą, że morderca jest bardzo przebiegły skoro od lat nie udało się wpaść na jego trop.

Książka ma bardzo dynamiczne tempo. Akcja nie zwalnia nawet na sekundę, a policja zdaje sobie sprawę, że liczy się czas, gdyż sprawca jest niezwykle brutalny. Mają nadzieję na to, że może uda im się odnaleźć którąś z ofiar żywą. Zdają sobie sprawę z tego, że morderca jest niezwykle inteligentnym człowiekiem. Zaciera za sobą wszystkie ślady i bawi się z policją w kotka i myszkę.

Częste zwroty akcji powodują, że trudno jest wytypować konkretną osobę i przypisać jej status mordercy. Prawda jest owiana tajemnicą, na którą trudno wpaść. Z czasem mamy więcej pytań niż odpowiedzi.

Drugi wątek, który wydaje się drugoplanowy, stanowi ciekawy przerywnik. Szkoda, jednak, że autor nie wyjaśnił jak skończyła się sprawa z plagiatem.

Zważywszy na to, jak zaczyna i kończy się ta powieść, można powiedzieć, że mamy do czynienia z książką w książce.

Finał bardzo mnie rozczarował i to nie tylko dlatego, że jest otwarty i daje czytelnikowi możliwość wyboru, a autorowi kontynuację. Rozwiązanie zagadki jest banalne i korzysta z niego wielu pisarzy. Według mnie to takie pójście na skróty. Choć może się mylę, bo podczas czytania nie przyszedł mi do głowy takie rozwiązanie. Przeczytajcie i oceńcie sami.