Mgła recenzja

Zacznę moją recenzję od tego , że jestem zły na siebie. A to dlatego, że ta książka czekała kilka miesięcy na przeczytanie stojąc sobie na półeczce pod ręką. A to bardzo dobra książka.

Akcja książki rozgrywa się we Wrocławiu. Poznajemy tutaj Adama – detektywa, który prowadząc wątek kryminalny odsłania przed czytelnikiem siebie samego, a właściwie sam siebie odkrywa. " Adam czuł typowy zapach śmierci nawet tutaj. Mógł poczuć jego smak w ustach. To była dziwna słodko-metaliczna mieszanka, jak krew wysychająca na słońcu. Nienawidził jej i nie mógł do niej przywyknąć nawet po tylu latach pracy". "Tak, Adam był zjawiskiem. Dziwnym, nieregularnym, ale cholernie pięknym zjawiskiem. To, że nie zdawał sobie z tego sprawy albo nie przykładał do tego wagi, sprawiało, że stawał się jeszcze bardziej pociągający". Ten wątek poprowadzony został przez Autorkę genialnie – dał mi poznać Adama - jego traumy i lęki z przeszłości, jego uczuciowe rozterki.

Pewne morderstwo krzyżuje drogi Adama z Konradem. Krok po kroku, strona po stronie, Autorka odsłaniała przede mną ich doświadczenia z przeszłości, które teraz oddziaływują na ich życie. Wątek kryminalny został tutaj wymieszany z wątkiem romantycznym, co finalnie dało dobry kryminał połączony z powieścią obyczajową.

I choć tematy poruszone w książce, a trzeba przyznać, że ważnych wątków jest tu wiele, nie jest łatwa to przyznać trzeba, że Autorce udało się to dobrze wszystko połączyć. Traumy z dzieciństwa. Dramatyczna śmierć bliskich. Skomplikowana przeszłość. Miłość homoseksualna.

Ja "mgłę" pochłonąłem. Ciekawi I wyraziści bohaterowie. Dobra fabuła. Ważne wątki. To sprawiło, że dla mnie ta książka była nieodkładalna – chciało się więcej i więcej; namacalnie czułem jak pochłania mnie wilgotna, wszechobecna, duszna mgła.

Książka uczy i bawi; daje możliwość poznania różnych środowisk i związanych z nimi ograniczeń; otwiera czytelnika na nowe...

A zakończenie? Zdecydowanie mnie zaskoczyło. W ogóle nie tego się spodziewałem. "Te" trzy słowa mnie zaskoczyły i pozostawiły w osłupieniu. Ale w sumie to może i dobrze, bo nie chciałem się rozstawać z bohaterkami_ami tej książki, a też mam takie poczucie niedosytu, bo intrygują mnie losy także innych bohaterek_ów i bardzo chciałbym wiedzieć co u nich słychać, móc im potowarzyszyć... Ten debiut literacki mnie zaskoczył bardzo pozytywnie. Polecam!