Karolina i Mariona to przyjaciółki od tak zwanej „piaskownicy”. Znają się praktycznie od zawsze, swoje problemy, smutki i radości zawsze dzieliły na pół. W dzieciństwie widywały się codziennie, bawiły się i wisiały na przyblokowych trzepakach. W okresie dorastania również były nierozłączne i wiedziały o swoich pierwszych młodzieńczych miłościach. Kiedy wielkimi krokami wchodziły w dorosłość ich przyjaźń w dalszym ciągu trwała, a kobiety wiedziały o sobie już chyba wszystko.
O ile w pierwszej części książki akcja płynie szybko, czytelnik poznaje tylko niektóre sytuacje z życia dwóch kobiet, o tyle, kiedy wkraczają one w dorosłość bieg wydarzeń spowalnia i dowiadujemy się więcej szczegółów z życia już dorosłych kobiet.
Mariona wyszła za mąż wcześniej i urodziła dwóch synów. Chociaż pozornie miała wszystko: męża, którego darzyła wielkim uczuciem, ukochane dzieci, dom i dobrą pracę w jej życie wkradła się rutyna. Kobiecie zaczęło brakować dawnych przygód i spontaniczności. To właśnie w tym momencie do jej życia wkracza Bartek – samotny ojciec koleżanki z klasy jej syna. Chociaż Mariona nie szuka nowej miłości między tą dwójką zaczyna rodzić się uczucie, którego żadne z nich nie jest pewne. Czy kobieta zdecyduje się zostawić męża i dzieci? Kogo Mariona darzy prawdziwym uczuciem?
Karolinie nie spieszyło się, aby założyć rodzinę i się ustatkować. Przez długi czas była singielką z wyboru i korzystała z życia pełną piersią. Niespodziewanie poznała Michała, w którym szybko się zakochała. Mężczyzna okazał się miłością jej życia, a zakochana w sobie para dość szybko zdecydowała się na powiększenie rodziny. Niestety nie wszystko poszło tak, jak oboje tego chcieli. Karolina urodziła chorego synka i ciągle zadawała sobie pytanie dlaczego to nieszczęście spadło właśnie na jej rodzinę. Chociaż świat kobiety z dnia na dzień runął na wiele kawałków młoda mama bardzo kochała swoją rodzinę. Pomimo tej miłości często nadchodziły trudne momenty, w których po prostu chciała wszystko zostawić. Czy Karolina da radę opiekować się chorym synkiem? Dlaczego dziecko kobiety, chociaż nic wcześniej tego nie przewidywało urodziło się niepełnosprawne?
Przyjaciółki były razem również w tych trudnych momentach. To właśnie dzięki wsparciu Mariony Karolina powoli uczyła się życia z nieuleczalnie chorym dzieckiem. Zrozpaczona kobieta darzyła synka wielką miłością, ale obwiniała się o jego stan. Nie wiedziała jednak, że przy porodzie został popełniony ogromny błąd, Jego konsekwencje i świadomość swoich działań ma Stefania – położna odbierająca poród, która żyje w ciągłym poczuciu winy.
Książka Gabrieli Gargaś to wciągająca opowieść o sile prawdziwej przyjaźni, a także zwykłych problemach, z którymi musi się mierzyć każdy z nas. Obok codziennych sytuacji autorka porusza również trudny temat niepełnosprawności dziecka i ponoszenia konsekwencji swoich decyzji, nawet tych niełatwych.
Powieść to lektura, którą zdecydowanie warto przeczytać. Podnosi na duchu, pokazuje, że prawdziwa przyjaźń pomimo różnych przeciwności i trudnych sytuacji zawsze przetrwa, a także daje nadzieję na lepsze jutro.