Sezon na cuda recenzja

Sezon na cuda jest kontynuacją bestsellerowej powieści Uroczysko. Główną bohaterka jest Maja – rozwódka, samotna matka prowadząca pensjonat „Uroczysko” będąc jednocześnie nauczycielką języka polskiego w miejscowym liceum. Mieszka w Malowniczem zaledwie od kilku miesięcy i czuję się tam cudownie. Wyjechała, gdyż chciała uciec z miasta i od byłego męża Igora. Mieszka wraz z nastoletnią córką Marysią i przyjaciółką Jagodą. Poznaje także uroczego weterynarza Czarka. Życie toczy się normalnym biegiem, gdy nagle w życie Mai włącza się pani Leontyna – właścicielka sklepu z antykami. Dzięki pomysłom staruszki życie nauczycielki zmienia się o 180°.
Postanawia zrobić Wigilię w „Uroczysku” dla wszystkich chętnych za niewielką opłatą. Dzięki pani Leontynie poznaje wielu mieszkańców Malowniczego. Przygotowania do świąt trwają, tymczasem Maja ma problemy z panią dyrektor szkoły. Właścicielka pensjonatu posiada także dobre serce i pomogła Kaśce i jej dwójce małych dzieci. W międzyczasie były mąż Igor oznajmia jej, że chce zabrać Marysię na święta do Słowacji. Mania (Marysia) zaczyna się dziwnie zachowywać. Maja wraz z Jagodą nie wiedzą, co się dzieje. W tym czasie do Malowniczego zawitała zima przykrywając miasto grubą warstwą śniegu, co utrudniło życie mieszkańcom. Pensjonat zaczyna funkcjonować, a życie Mai nabiera rozpędu. Pewnego dni wraca do domu z podbitym okiem i nie miłą wiadomością. Wybiera się na zakupy i kupuje „czarodziejskie ryby” oraz dowiaduje się o pewnej ciekawej historii.
Nadchodzi Wigilia i wszystko było idealne. „Uroczysko” było pełne ludzi i wypełnione świąteczną, cudowną atmosferą.
Hmmm… Na początku byłam sceptycznie nastawiona do książki. Nigdy nic sobie nie obiecywałam biorąc do ręki książkę polskiego autora. I jakie milę było moje zaskoczenie, gdy z nudów i braku nauki sięgnęłam w czwartek po powieść pani Kordel. Absolutnie zachwyciła mnie historia Mai. Pochłonęła mnie całkowicie i nie miałam zamiaru przestać czytać. Bardzo zaciekawiła mnie historia głównej bohaterki. Gdy zaczęłam czytać to chciałam jeszcze i jeszcze, i jeszcze….
Styl autorki bardzo przypadł mi do gustu, gdyż był prosty i potoczny. Nie było to wyszukane słownictwo, tylko takie przyjemne i zwyczajne. Książka idealnie nadaje się dla osoby, która chce zostać porwana w wir zwyczajnej, przyziemnej historii. Książka pozwala oderwać się od szarej rzeczywistości i przenieść w śnieżny raj. Powieść jest idealnie nadaje się, jako przerywnik w poważnych, ciężki utworach.

Ulubiony cytat:
" Bo cóż szkodzi wierzyć w dobre wróżby? W końcu wszyscy, nawet jeżeli się do tego nie przyznajemy, w głębi serca wierzymy w cuda i wciąż na nie czekamy"
Magdalena Kordel, Sezona na cuda str. 317