Memory Almost Full recenzja

Amelia po rocznym wyjeździe do USA wraca do Polski do rodzinnego Poznania, gdzie dowiaduje się, że jej babcia zmarła, a nikt jej o tym nie powiedział. W ręce dziewczyny trafia list od babci, a w nim tajemnica, którą musi rozwiązać, aby dowiedzieć się, co babcia chciała jej przekazać. Okazuje się, że zagadka jest poważniejsza i zawiera dużo anagramów, z czym pomaga jej przyjaciółka Kiki. Zagadka goni zagadkę aż na drodze Amelii pojawia się pewien... a jakże... przystojny mężczyzna.

Z Julią Biel i jej twórczością przyjaźnimy się od jej pierwszej książki, czyli ,,To Nie Jest Do Diabła Love Story". Później z kilkoma przerwami czytałam jej inne utwory i za każdym razem byłam zadowolona... aż natrafiłam na ,,Memory Almost Full".

Historia zapowiadała się naprawdę dobrze. Była zagadka, przystojny chłopak, dużo akcji i zabawna przyjaciółka. Potem pojawił się zgrzyt.

Od początku, gdy pojawił się motyw snów, to historia wydawała się bardziej "fantastyczna"... ale to co potem dostałam kompletnie mnie przerosło. Nie będę wam spojlerować, bo to praktycznie koniec książki... ale wciąż o nim myślę. Przeważnie to znak, że książka została ze mną na dłużej i jest przez to dobra lub godna uwagi. Tutaj jest wręcz przeciwnie. Nie mogę zrozumieć, dlaczego autorka poszła w to (nazwijmy to X). X sprawił oraz ogólnie bohaterka, że poczułam się głupia, zdezorientowana i jeszcze wkurzona. Wątek był świetny, można było go ująć inaczej, a tak... historia wydaje się jeszcze bardziej odrealniona, niż na samym początku.

Ale poza tym... bohaterowie są okey, poza Wielką Nagłą Miłością, która pojawiła się... znikąd. Nie czuję i nie kupuję uczucia między bohaterami. Mam wrażenie, że parę scen mnie w jakiś sposób ominęło, bo to jak im nagle na sobie zależy to dla mnie jedna wielka zagadka.

Mam wrażenie, że ta książka jest dla dużo młodszego czytelnika, ale z drugiej strony pojawiają się tam sceny i tematy, które temu zaprzeczają. Mam mętlik w głowie, ale jedno wiem. Nie będę sięgała po kontynuację. Za to na pewno sięgnę po inne książki autorki, bo wiem, na co ją stać.