Medea z Wyspy Wisielców recenzja

„O jakimż to dla człeka przekleństwem jest miłość!” Medea – Eurypides

.
Czy zastanawialiście się kiedyś, do czego może być zdolna porzucona i upokorzona przez mężczyznę kobieta? Tak, macie rację, jest zdolna do wszystkiego. Los Medei zwanej Madą – niezamożnej służącej w domu okrutnego pana Andreasa wydaje się z góry przesądzony. Dziewczyna nie pasuje do miejsca, w którym przyszło jej żyć. Jest młoda, nieziemsko piękna a jej elokwencja, znajomość literatury i talent do obcych języków niejako przeczą jej pochodzeniu. Zalety młodej służki nie uchodzą uwadze kolejnych adoratorów, którym jednak bardziej niż na zgłębieniu jej niezwykłego umysłu, zależy na zgłębianiu uroków jej ciała. Tylko skromny ogrodnik Johann wydaje się inny. Czy szczerze ją kocha i ile będzie gotów poświęcić dla ukochanej? Jak jedna księżycowa noc nad stawem odmieni życie młodej służącej? Czy dane im będzie żyć długo i szczęśliwie na przekór światu i złym ludziom? Zapraszam do lektury moi drodzy, zapewniam was, że nie będziecie się nudzić ani przez chwilę i być może tak jak ja zapragniecie przeczytać dzieło Eurypidesa, którego luźną adaptacją jest najnowsza powieść Magdy Knedler.
.
„Medea z wyspy wisielców” to książka z głębią, która zostawia nas z mnóstwem pytań, wątpliwości i skłania do zastanowienia się nad własnym losem. Starożytni Grecy wierzyli w przeznaczenie i los zapisany gdzieś w wysoko w gwiazdach. Medea według Magdy Knedler to kobieta jak na owe czasy wyzwolona, mająca silne postanowienie wziąć swoje życie w swoje (chciałoby się rzec spracowane) ręce. To postać, która wywołuje skrajne emocje – czasem nie byłam pewna czy powinnam jej współczuć, czy raczej potępiać jej zachowanie. W końcu świętym i niewinnym dziewczęciem nie była, choć starała się za taką uchodzić w oczach innych. Tylko co ja wam tu będę streszczać książkę, choć przyznam, że chciałabym bardzo wyrzucić z siebie te pokłady emocji, które we mnie drzemią. Powiem jednak tylko tyle, że nie mam absolutnie żadnych zastrzeżeń, bierzcie i czytajcie, to zdecydowanie jedna z bardziej wartościowych, i trzymających w napięciu książek. Brawa dla jej autorki za świetny pomysł na fabułę, wyrazistych, pełnych sprzeczności bohaterów i inteligentne poprowadzenie całej historii. Ktoś innym mógłby nie poradzić sobie ze stworzeniem czegoś, co bezpośrednio nawiązuje do innej historii. Zapomniałabym dodać o najważniejszym – nie wiem jak wy, ale ja otrzymałam od Wydawnictwa egzemplarz książki z barwionymi brzegami. Zachwycający i godny zawartości. Książkę zaś przeczytał mi niesamowity Filip Kosior (kocham pański głos), ale nie omieszkam w przyszłości przeczytać jej samodzielnie. To jedna z tych pozycji, do których chętnie się wraca i które z dumą prezentuje się na półce.
.
Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję @wydawnictwo_zwierciadlo