Karaluchy recenzja

Niedawno przeczytałam pierwszą część cyklu kryminalnego Jo Nesbo „Człowiek nietoperz” , która tylko rozbudziła mój apetyt. Właśnie dlatego nie czekałam długo i od razu zabrałam się za kolejny tom, czyli książkę „Karaluchy”.

Harry Hole, norweski policjant poznany w pierwszej części i tym razem nie ma chwili spokoju. Zostaje wysłany do Tajlandii, gdzie ma szybko wyjaśnić śmierć ambasadora norweskiego, którego ciało zostało znalezione przez prostytutkę w podrzędnym hotelu. Sprawę trzeba załatwić najlepiej bez niepotrzebnego rozgłosu i skandalu. Harry, który nie unika alkoholu i innych rozrywek, przemierza ulice i ciemne zakamarki Bangkoku. A tam czeka na niego drugi, mroczny świat, w którym bieda, dziecięce prostytutki, opium, bary ze striptizem czy mafijne porachunki są na porządku dziennym. A do tego sporo politycznych powiązań i intryg! O co w tym wszystkim chodzi? Dokąd zaprowadzi Harry’ego tym razem śledztwo i czego się dowie również o sobie? Nic nie zdradzę!

Drugi tom przygód oryginalnego w obyciu i ciekawego pod względem charakteru policjanta! Spodobała mi się pierwsza część, ale druga jest również intrygująca o ile nie lepsza od swojej poprzedniczki. Przede wszystkim nieco więcej wiemy o głównym bohaterze, więc łatwiej nam się wgryźć w jego osobowość i sposób prowadzenia przez niego sprawy kryminalnej. Akcja rozgrywa się w innym miejscu, co również było dobrym posunięciem. I tam razem jednak nasz bohater będzie miał niemałą łamigłówkę do rozwiązania, zwłaszcza że lubi oddawać się swoim nałogom i grzeszkom, co czasami ma zgubny wpływ. Jeżeli liczycie na sporą dawkę napięcia, wielowymiarowych bohaterów, zaskakujące wydarzenia, nietypowe rozwiązania to nie będziecie zawiedzeni. Miłośnicy psychologicznych elementów również powinni czuć się usatysfakcjonowani. Znudzenie bowiem nikomu nie grozi, gdyż sporo tu dynamiki oraz wartkości a fabuła jest skonstruowana tak, że potrafi wciągnąć bez reszty.

„Karaluchy” to ciekawa książka, która trzyma w napięciu od początku do końca, wciąga, kusi, wywołuje emocje i skłania do refleksji. Do tego nieco autoironii, cynizmu i humorystycznych wstawek głównego bohatera, pełna tajemnic fabuła oraz świetny styl Jo Nesbo. Polecam serdecznie a sama rozpoczynam polowanie na trzeci tom:D.

Moja ocena: 5/6