Wioska małych cudów recenzja

"...kiedy czegoś pragniesz, to cały wszechświat sprzyja potajemnie twojemu pragnieniu."

"Magiczne miejsce w urokliwej zimowej scenerii, roziskrzone tysiącami migoczących świateł i otulone odurzającym zapachem świerka, cynamonu i pomarańczy. Witajcie w krainie, gdzie wszystko wydaje się możliwe, a oczekiwanie na cud rozgrzeje nadzieją nawet najbardziej oziębłe serca."

To właśnie do tego miejsca chciałaby się udać mała Zosia, aby prosić o swój mały świąteczny cud. I nadarzy się ku temu okazja.

Ale czy cuda, rzeczywiście istnieją?
Czy w wiosce spełniają się marzenia?

"Cuda pokazują, że niemożliwe staje się możliwym, a nie że to, czego pragniemy, dostajemy jak gwiazdkę z nieba. I pamiętaj... nie zawsze to, co uważamy za najlepsze dla nas, właśnie takim będzie."

"Wioska małych cudów" to ciepła historia, której było mi trzeba. Tu nie ma zawrotnych akcji, szalonego tempa (no może oprócz szlonych dzieci, które chciałyby całą wioskę zwiedzić w jeden dzień), jest spokój, rodzinne tajemnice ból, ale również nadzieja na lepsze jutro.
Bohaterowie to cudowne miłe i ciepłe osoby, szczególnie Pani Aniela, zapach jej ciastek poczuć można było na każdej stronie.
Z początku było mi trudno połapać się w tym wszystkim. Postaci jest sporo, fabuła przedstawiona jest z perspektywy kilku osób, ale im dłużej czytałam, tym lepiej poznawałam tych ludzi i z biegiem czasu zrozumiałam, dlaczego autorka w taki sposób ich przedstawiła.
Przyznam, że bardzo długo kazano nam czekać na rozwikłanie zagadki, co stało się z Kostkiem. Miałam w głowie wiele scenariuszy, ale tego, co wyszło się nie spodziewałam.

"Wioska małych cudów" znajduje się również na Legimi. Jednak moim zdaniem, tę książkę trzeba trzymać w dłoni, aby poczuć ten cudowny klimat, usłyszeć cichy dźwięk małych dzwoneczków oraz zobaczyć te piękne kolorowe światełka. Książka otula niczym kocyk, rozgrzewa jak gorąca czekolada z cynamonem i pomarańczą.
Idealna historia na nadchodzący świąteczny czas, aby odpocząć po wigilijnej kolacji.
Autorka ma cudowny styl pisania, książka ochłonęła mnie na ładnych kilka godzin.
Opisy, które nam serwowała, pozwalały znaleźć się nam oczami wyobraźni w tej pięknej, malowniczej wiosce i spędzić wspaniałe chwile z bohaterami.
Szkoda, że u nas nie ma takich wiosek, wiele bym dała, aby zaszyć się na takiej, na dwa tygodnie zdała od świata.

Na koniec dodam, że książka jest przepięknie wydana, trzymanie jej w dłoniach to prawdziwa przyjemność i na pewno zajmie honorowe miejsce na mojej półce.