Lustrzany uśmiech M recenzja

Każdy z nas ma swoje alter ego, zupełnie niezwyczajną stronę swojej osobowości... Wie o tym dobrze Mała Mi - bohaterka powieści "Lustrzany uśmiech M", która spotkała swoje alter ego dawno temu - a dokładnie, rozpoznała je w osobie własnej przyjaciółki. Lecz czy już zawsze będzie odbijać się w tej drugiej niczym w lustrze? Marzeniem Małej Mi jest przecież usamodzielnić się i zacząć na własną rękę żyć swoim (a nie, jak dotychczas, cudzym!) życiem. Może być to jednak trudne zadanie ze względu na to, że Mi i Annę łączy nie tylko wspólne dzieciństwo, ale i wspólna baza... aktualnych kochanków.

"Lustrzany uśmiech M" to powieść o toksycznej przyjaźni, uzależniającej do tego stopnia, że trudne może być nie tylko zrozumienie, ale i odróżnienie motywów zachowań dwóch osób, które razem tkwią w tego typu trudnej relacji. Rozbudowane dialogi wewnętrzne bohaterów są jedynie dalekim tłem rozgrywającej się tu wielowątkowej akcji. Mi to osoba, która stale podejmuje przecież nowe przedsięwzięcia, a wszystko to po to, aby wreszcie porzucić owo niechciane "odbicie", którym jest Anna, a odnaleźć ni mniej, ni więcej, tylko... siebie samą.