Książę recenzja

Chyba nikt nie ma złudzeń, że faszyzm skończył się wraz z samobójstwem Hitlera i zakończeniem II wojny światowej. Nacjonalizm, totalitaryzm czy antykapitalizm to hasła, które od lat pojawiają się w przestrzeni publicznej, również na naszym rodzimym podwórku.
Tajne organizacje, zrzeszające sympatyków tej ideologii mają się świetnie a potencjalnych członków chętnych do wejścia w ich szeregi nie brakuje.
Szczególnie w Niemczech wielu nadal śni sen o potędze a narodowy socjalizm jest tam po cichu kultywowany i rośnie w siłę.

To zainspirowało Magdalenę Parys do napisani "Księcia", ostatniej pozycji z cyklu Trylogii Barlińskiej. To opowieść która umiejętnie łączy wątki historyczne z wartką akcją gdzie sensacja przeplata się z polityką tworząc wybuchową mieszankę (w przenośni i dosłownie).
Znani z "Magika" bohaterowie: dziennikarka Dagmara Bosch, komisarz Kowalski czy prezydent berlińskiej policji Tschapieski tropią tytułowego Księcia, przywódcę ruchu nacjonalistycznego, którego celem jest przywrócenie do życia Imperium Germanum. Nie cofnie się on przed niczym aby osiągnąć swój cel. Jego droga do władzy usiana jest trupami, akcjami terrorystycznymi i sianiem strachu.
Wydaje się że nic nie jest w stanie go zatrzymać. Jednak lekceważenie przeciwnika może doprowadzić Księcia do upadku.

Historia ta nie pozostawia czytelnikowi chwili na wytchnienie.. Z rozdziału na rozdział akcja zagęszcza się i nabiera tempa. Wciągająca intryga, nietuzinkowi bohaterowie i nawiązanie do wielu problemów, które trawią współczesny świat sprawia, że lektura "Księcia" to nie tylko wyrafinowana rozrywka ale też opowieść zmuszająca do refleksji nad kierunkiem w którym zmierza ludzkość.

Nazwisko Magdaleny Parys na pewno wpiszę sobie na listę autorów, których twórczość należy śledzić. "Tunel", "Magik" i "Książę" to powieści w których historia XX wieku miesza się ze współczesnością.
Warto bowiem pamiętać, że pokolenie które ignoruje historię nie mam przeszłości ani przyszłości. Polecam cały cykl Waszej uwadze.