Sekrety kobiecych dusz recenzja

Początek dwudziestego wieku.Krynica.
Aurelia Drzewiecka po kilku cudownych latach u boku Jana została wdową. Młoda kobieta wraz z pogrążonymi w żałobie teściami mieszka w „domu Pod Lipami – eleganckiej drewnianej willi wzniesionej w stylu szwajcarskim”. Dziewczyna coraz bardziej utwardza się w przekonaniu, że powinna wrócić do rodzinnego domu, do łemkowskiej chaty. Aurelia zdaje sobie sprawę, że jest „kimś znajdującym się pomiędzy dwoma światami: blichtrem salonów i chatą łemkowskiego pszczelarza”. Mimo że teściowie nie dają jej odczuć, że nie jest mile widziana w ich domu. Chrzestna córka madame Drzewieckiej, teściowej Aureli, Emilia Litworowa, liczy, że szczęście się do niej uśmiechnie i Drzewieccy odprawią Aurelię, a ona jako dobra chrześnica zajmie się wujostwem i... ich majątkiem. Gdy do Krynicy zjeżdżają letnicy, Aurelia zaprzyjaźnia się z krakowską damą Matyldą Adamczyk. Wkrótce na jaw zaczynają wychodzić tajemnice pochodzenia Aurelii, a Litworowie zaczynają wdrażać w życie kolejny plan, mający na celu przejęcie majątku. Jak potoczą się losy Aurelii?
„Sekrety kobiecych dusz” Edyty Świętek, pierwszy tom Sagi Krynickiej, ciepłej powieści obyczajowej, pokazującej rozwój Krynicy-Zdroju oraz obyczajowość początku XX wieku.
W powieści możemy przyjrzeć się podziałom klasowym i narodowościowym. W Krynicy mieszkają Polacy a w pobliskich wioskach Rusnacy, jak nazywają Łemków Polacy. W powieści mamy zamożną socjetę, która bawi się w uzdrowisku, nie żałując grosza na toalety i bale, oraz często ubogich Łemków, którzy ciężko pracują w domach uzdrowiskowych i pensjonatach. W tym tomie poznajemy Eudokię, ciężko pracującą łemkowską kobietę, która po romansie z malarzem Aleksandrem Gierymskim, zostaje wyrzucona z pracy. Biedna kobieta bez pracy, z dzieckiem pod sercem, zostaje zmuszona do aranżowanego małżeństwa, aby przykryć skandal. Owocem tego związku jest Epifaniusz, zwany przez matkę Nikiforem. Tak, na kartach tej powieści znajdziemy wiele znanych nazwisk związanych czy to z rozwojem uzdrowiska, jak dr Józef Dietel. czy to z jego gośćmi, jak wspomniany już Gierymski, czy Stryjeński. Postaci fikcyjne mieszają się z historycznymi, tworząc wielobarwny i wielokulturowy świat.
Oczywiście, jak w każdej szanującej się sadze rodzinnej, musi być jakaś tajemnica, skandal sprzed lat; i taki tutaj też znajdziemy.
Edyta Świętek wykreowała wiele wyrazistych postaci, z których każda wnosi coś do opowiadanej historii. Jedni budzą sympatię, inni antypatię, a jeszcze inni litość. Nie da się przejść wobec nich obojętnie. A skoro bohaterowie budzą emocje, tak samo dzieje się z akcją powieści.
Same losy Aurelii przedstawione w „Sekrety kobiecych dusz” to krynicka wersja Kopciuszka, tylko zamiast złej macochy, mamy złą „kuzynkę”.
Podsumowując: jeśli macie ochotę poznać Krynicę z początku XX-tego wieku, w której mieszkają Polacy i Łemkowie i w której życie toczy się na salonach i w domach zdrowych, a ludzie dzielą się na szlachetnych i łotrów, to koniecznie przeczytajcie „Sekrety kobiecych dusz”.