Czarci krąg recenzja

By nie ulec znużeniu i znudzeniu staram się co kilka książek zmieniać gatunek. Ostatnio przeczytałam obyczajówkę, fantastykę i kilka thrillerów nadszedł więc czas by wrócić do komedii kryminalnych. Na okazję nie trzeba było specjalnie czekać, bo niedawno wyszło wznowienie powieści autorstwa Iwony Banach.

Pewnej nocy w miejscowości Zagubin odkryto wampiryczny pochówek. Mieszkańcy miasteczka dosłownie oszaleli i to nie tylko ze strachu. Każdy myślał o rozwijaniu swojego biznesu. Na nic zdawały się racjonalne argumenty. Plotka ma to do siebie, że padając na podatny grunt trudno ją wyplenić. Jest jak zaraza, zataczała coraz szersze kręgi, wciąż wciągając do sprawy nowe osobniki. Plotka wzbudza emocje, nadzieję, strach i pożądanie. Nie od wczoraj wiadomo, że plotka ma ogromny potencjał marketingowy…

W takiej atmosferze detektyw Hanka zatrudniona w biurze matrymonialnym musiała przeprowadzić śledztwo dotyczące wiarygodności mężczyzny, który zaczął smalić cholewki do matki jej szefowej. W wykonaniu zlecenia przeszkadzała jej nie tylko presja zwierzchniczki, która bała się, żeby ewentualny przyszły ojczym nie zwinął jej sprzed nosa pensjonatu należącego do mamusi, ale też zwariowani na tle wampirów ludzie oraz znaleziony trup kobiety... trup z wyraźnymi śladami ugryzień na szyi...

Lubię książki Iwony Banach. Co prawda nie wszystkie przypadły mi do serca, w niektórych nie podzieliłam poczucia humoru Autorki, był wymuszony i przekombinowany, ale podczas czytania Czarciego Kręgu praktycznie co strona to uśmiech na twarzy. Opisy działania mechanizmu plotki, zamieszanie w małej miejscowości, w której każdy się z każdym zna, humor sytuacyjny, niedopowiedzenia prowadzące do omyłek, ekscentryczni bohaterowie, absurd goniący absurd. Wszystko to przeplatało się w sposób spójny i logiczny z ciekawym i lekko zaplątanym wątkiem kryminalnym. Zabójstwa były już całkiem na poważnie, podejrzanych było wielu (łącznie z wampirami), wtrącających się do śledztwa było od czorta, ale detektyw Hanka i policja dzielnie walczyli z przeciwnościami losu, by odkryć prawdę.

Co łączy zwłoki sprzed 20 lat z wampirami, UFO i wybuchającą fioletową krową?
Przekonajcie się sami.
Mnie lektura odprężyła, wywołała uśmiech na twarzy i poprawiła nastrój, choć przyznam szczerze, że nie zostanie w mojej pamięci na długo.

Za możliwość zapoznania się z treścią książki dziękuję Wydawnictwu Dragon.