Sekta powraca recenzja

 Jest to drugi tom powieści „Sekty z Wyspy Mgieł”. O ile pierwsza część mnie nie zachwyciła, tak jej kontynuacja wypadła dużo lepiej. Styl autorki znacznie się poprawił, dynamika nabrała większego tempa, zaś kroniki babki Oswalda nadały intensywności całym wydarzeniom.

Sofia wciąż dochodzi do siebie po ucieczce z Wyspy Mgieł. Teraz ma zeznawać na procesie sądowym przeciwko przywódcy sekty Franzowi Oswald. Ten z pomocą ślepo zakochanej w nim prawniczki, ustala plan zemsty. W tym samym czasie Sofia próbuje żyć dalej, ale nie jest to łatwe. Jest szykanowana i prześladowana, zdaje się, że lojalni członkowie sekty Via Terra znają każdy jej ruch. Postanawia uciec. Mija czas, Sofia naiwnie wierzy, że Oswald już dawno o niej zapomniał. Nie wie, jak bardzo się myli.

Mariette Lindstein żyła w sekcie dwadzieścia pięć lat, więc wszystko, co jest opisane w jej powieści, czerpała z własnego doświadczenia. To co robił tym ludziom ten fikcyjny guru - Oswald - było potworne. Nie potrafię zrozumieć tych wszystkich ludzi, którzy dali się tak upodlać.

Najnowsza powieść autorki wywołuje burzę uczuć, po których nie sposób zachować umysłową równowagę. Jednak przed przeczytaniem drugiej części, zachęcam do zapoznania się z pierwszą.