Igrając z szefem recenzja

„Igrając z szefem” Ewy Maciejczuk to książka, która dla jednych będzie genialnym romansem, od którego nie będzie można się oderwać, a dla innych kolejnym romansem biurowym, w którym mało biura, a dużo romansu. Jak było w moim przypadku?

Młoda, niedoświadczona Olivia podejmuje pracę w firmie „Devil’s House”. Dziewczyna bardzo łatwo się aklimatyzuje, a dodatkowo od początku wzbudza zainteresowanie w swoim nowym szefie. Po dwóch tygodniach pracy, dostaje propozycję wyjazdu do Paryża – oczywiście jako asystentka prezesa i jego prawa ręka. Olivia długo się nie zastanawia i zgadza się, bowiem będzie to dla niej na pewno przygoda życia! Na wyjeździe, między tą dwójką, dochodzi do „zgłębienia” znajomości. Jak bardzo zmieni się ich relacja, gdy wrócą do rzeczywistości? Czy Olivia dalej będzie dla prezesa tylko sekretarką?

Początek książki „Igrając z szefem” skojarzył mi się z filmem „Diabeł ubiera się u Prady”. Ale to tylko przez chwile, bowiem firma, w której zatrudnia się Olivia, zajmuję się modą, a prezes jest z początku tak ostry i groźny jak Miranda Priestly. Ale im dalej, tym fabuła obiera całkiem inny kierunek. Prezes ma swoje wady i zalety, ale też okropnie zmiennie oblicze – które oczywiście nasza główna bohaterka miała przyjemność poznać na własnej skórze. Istny Jeckyll i Hyde. Umiał dopasować się do każdej sytuacji, czego z kolei zabrakło głównej bohaterce. Ale myślę, że można jej to wybaczyć, zważywszy na to, że jest młoda i niedoświadczona. Nie ukrywam, że momentami, zachowywała się dziecinnie, choćby podczas załatwiania spraw w szwalni, kiedy to pan prezes załatwiał interesy, a Olivii było przykro, że nie zwracał na nią uwagi – mogę rzec, że jej osobę cechował całkowity brak profesjonalizmu ;) no ale wielkie miłości, czasami motają ludziom w głowach :)
Gdzieś od połowy zaczyna się dziać! I to całkiem sporo. Byłam zaskoczona niektórymi zwrotami akcji, bowiem nie spodziewałam się, że pewne osoby, tak bardzo namieszają w całej fabule! Autorka fajnie wplotła w całą historię wątek sensacyjny, przez co czytelnik ani chwili się nie nudzi, a i nie zabrakło przez to scen przyspieszających przepływ krwi w żyłach.
Lekki styl autorki powoduje, że kartki przewracają się same! Ale niestety, w książce nie brakuje też mankamentów. Zdarzają się absurdy, które na pewno rzucą się co poniektórym w oczy. Ale jest to debiut, a debiuty rządzą się swoimi prawami. Niektóre rzeczy na przyszłość można poprawić, a na niektóre można przymknąć oko ;)