Stracony list recenzja

"Stracony list" - pomysł dobry, akcja prowadzono dwutorowo to kolejny plus i chyba to by było na tyle. Wykonanie pozostwia wiele do życzenia. Autorka przemyka się po opowieści lekko i płasko, nie wywołując prawie żadnych emocji. Odniosłam wrażenie, że każdy rozdział jest tylko ledwo liźnięty jakby autorka bała zagłębić się w opisywaną historię. Jedynie główna bohaterka czyli Elena zdołała wzbudzić we mnie uczucie irytacji swoim idiotycznym postępowaniem. 

Ta książka to zmarnowany potencjał, ot otrzymaliśmy kolejne czytadełko z II wojną światową w tle, która to wojna właśnie ma za zadanie przyciągnąć tłumy czytelników poszukujących takich właśnie a nie innych historii. Wszystko jest tu obliczone na ściągnięcie jak największej liczby miłośniczek ckliwych, wojennych historyjek. Wspomnienie o Nocy Kryształowej czy wątek o podrabianiu dokumentów nie czynią z tej książki powieści wojennej. Tak samo co do wątku miłosnego, już dawno nie czytałam tak bezpłciowo opisanej miłości. Brak chemii między bohaterami, książka opiera się na wyświechtanych schematach : wielka miłość i rozłąka. Ehhh Ja tej wielkiej miłości tu nie znalazłam a bohatrowie są bez wyrazu, płascy jak naleśnik.

Cały wątek z lat 1938/1939 został opisany tak lekko, tak zwinnie, że w zasadzie trudno było wyczuć jakiekolwiek zagrożenie, tragedię, ogrom nieszczęść jakie powinny spowijać tą część powieści. Sama historia austriaciego grawera, opis trudu i wysiłku jaki trzeba było włożyć w to aby powstał znaczek pocztowy bardzo na plus. Według mnie jest to najciekawszy moment z całej książki. Reszta bardo przewidywalna i mało oryginalna. Książkę czyta się dobrze ale pod koniec zaczęłam już się lekko nudzić i przeskakiwałam kartki aby tylko jak najszybciej dotrzeć do końca. Moja ocena to 6/10 i to tylko ze względu na historię o powstawaniu znaczków.