Szary wilk recenzja

Rok 1947, wojna wciąż trwa. Postrachem rosyjskich wojsk pancernych jest tajemniczy, niezniszczalny czołg Niemców, zwany „Szarym wilkiem”. Dowodem na jego istnienie są zeznania młodej rosyjskiej czołgistki - porucznik Iwany, która jako jedyna przeżyła starcie ze sławną, niemiecką maszyną. I to właśnie ona stanie na czele oddziału, który ma wytropić i następnie zniszczyć „Szarego wilka”. W tym celu zostaje udostępniony jej potężny brytyjski czołg, nazywany "Żółwiem". Rozpoczyna się czas polowania, z którego zwycięsko może wyjść tylko jedna ze stron...

Mamy oto przed sobą ciekawą, klimatyczną, komiksową opowieść o alternatywnym przebiegu II wojny światowej, a dokładniej rzecz ujmując o starciu „Myszy” (tak nazywają Niemcy swój niezniszczalny czołg) z „Żółwiem”, ale też i z innymi maszynami. To wartka akcja, barwna przygoda, naprawdę interesująco ukazane sceny walki oraz kwintesencja tego, czym była wówczas służba we wnętrzu czołgu. W tle pojawia się za historia, techniczna specyfikacja oraz dramatyzm zwykłych żołnierzy, których śmierć znaczyła tyle, ile adnotacja w kolejnym z meldunków.


 Pecau - doskonale nam już znany autor „czołgowych” komiksów, postawił tu na doskonale sprawdzony model scenariusza, gdzie to po przedstawieniu bohaterów i ich codzienności nadchodzi czas długiej, wyczerpującej, znaczonej klęskami i małymi sukcesami rywalizacji dwóch stron, czyli de facto dwóch super czołgów. Sama walka to jedno, ale mamy tu również i inne barwne wątki, jak chociażby obraz służby w sowieckiej armii, poświęcenie taki ludzi jak Iwana, czy też wreszcie osobiste dramaty, które stają się ich udziałem. To wszystko ma jakość, charakter, wielki realizm.

Oczywiście sercem tej opowieści jest walka w wnętrzu czołgu, ukazana tu w naprawdę iście filmowy sposób. To poszukiwania przeciwnika, próba jego przechytrzenia za sprawą wykorzystania sprzyjającego układu terenu, jak i wreszcie sama wymiana ognia, czyli czas odwagi i gotowości na śmierć, która może przyjść w każdym momencie. Do tego dochodzi oczywiście moc szczegółów dotyczących technicznych możliwości obu broni, na których to autor zna się naprawdę znakomicie.

Wiele dobrego możemy powiedzieć także o ilustracyjnej szacie komiksu, którą to stworzył duet artystów: Mavric-Andronik i Verney. To jakość dość klasycznej kreski, duża dbałość o każdy detal pierwszego planu oraz tła, jak i przede wszystkim znakomite oddawanie dynamiki scen akcji, czyli w tym przypadku pancernej walki. Do tego warto docenić udane kadrowania oraz lekko przygaszoną, ale idealną dla tej wojennej scenerii, kolorystykę. To również szata, która współgra z ilustracjami z poprzednich odsłon tej wojennej serii.

 Oczywiście trzeba pamiętać, że jest to literacka fikcja, ale też nie tak do końca, gdyż niemiecki czołg „Maus” istniał naprawdę, a w zasadzie pewnym jest to, że istniały gotowe projekty i być może kilka próbnych egzemplarzy, o których nie wiemy jednak tego, czy zostały wprowadzone do walki. O tym wszystkim informuje nas zawarta na końcu komiksu historyczna notka, która obejmuje nie tylko informacje o produkcji tego czołgu, ale też i jego techniczne plany. To ucieszy z pewnością wszystkich miłośników wojskowych technologii i historii militariów.

To interesująca, ciekawa, emocjonująca opowieść, której poznawanie sprawia nam naprawdę wielką frajdę. Mamy tu barwny scenariusz, charakternych bohaterów, akcję i przygodę w postaci wojennej walki, czyli dokładnie wszystko to, co dobry komiks tego nurtu winien sobą reprezentować. Mnie osobiście ucieszyło również to, że główną bohaterką jest kobieta - odważna, twarda, oddana walce kobieta, którą chce się poznawać w jak największym stopniu. Oczywiście pozostaje oddanie komunizmowi, aczkolwiek w tej historii wydaje się ono odchodzić niejako na drugi plan, co wydaje się dobrym posunięciem autorów.

Komiksowy album „Szary wilk - Panzerkampfwagen VIII Maus”, to rzecz interesująca, dobrze napisana i pięknie rozrysowana, która z pewnością usatysfakcjonuje wszystkich miłośników wojennych, graficznych opowieści. I dlatego też z jak największym przekonaniem polecam i zachęcam was do sięgnięcia po ten tytuł – naprawdę warto!