Kobieta na końcu peronu recenzja

Każda historia zawarta w „Kobiecie na końcu peronu” stanowi odrębną całość. Jest jednak klamra, która łączy jak most odległe brzegi tych urozmaiconych opowieści – motywem wspólnym jest miłość, strata, pozorność tego, czego zdajemy się być pewni i umiejętność poukładania życia tak, by wreszcie poczuć się szczęśliwym. Literacko książka jest doskonale dopracowana pod względem stylistyki – stanowi połączenie psychologicznych aspektów - bardzo delikatnie przedstawionych - z kryminalnymi wątkami. Trafnie i przemyślanie zostały także dodane motta wprowadzające do każdej historii. Całość stanowi nieszablonową - odbiegający mocno od rozpowszechnionych serii – literaturę. Powiedziałbym idealną dla „podróżników” lubiących odkrywać nowe barwy na stacjach z pozoru tylko dobrze znanych.