Kleptomanka recenzja

Jenny Pollack dorastała w Nowym Jorku. Ukończyła High School of Performing Arts i Bernard Collage. W latach osiemdziesiątych zdobywała w sklepach Fiorucci, Macy’s, Saks, Bloomingdale, Betsey, Johnson, Particie Fields, Reminiscene, Aca Hoe, Parachute i kto wie gdzie jeszcze. Od tego czasu już nic nie zdobyła. Wciąż jest najlepszą przyjaciółką swojej najlepszej przyjaciółki. Mieszka na Brooklynie razem z męzem Robem, synem Chartem i dwoma kotami. „Kleptomanka” to jej debiut.

Po książkę sięgnęłam przez wzgląd na okładkę. Spodobała mi się. Dziewczyna stojąca z torbami pełnymi zakupów. Postanowiłam przeczytać, chociaż ani autorka ani tytuł nie były mi znane.
Zapewne zadajecie sobie pytanie co oznacza tytuł. Kleptomanka, to nic innego, jak osoba uzależniona od kradzieży.
W powieści „Kleptomanka” są dwie przyjaciółki Julie. Są to piętnastoletnie dziewczyny.

Julie Braverman jest najfajniejszą osobą, jaką Julie Prodsky spotkała. Może wracać do domu o dowolnej porze, wie wszystko o chłopakach i nosi ciuchy, za które ich niejedna rówieśniczka dałaby się zabić. Otwiera przed przyjaciółką nieznany dotąd świat flirtu, wolności i mody.
Kiedy okazuje się, że imponująca kolekcja ubrań dziewczyny to wynik kradzieży w sklepach, Julie P. jest pod wrażeniem. Wkrótce sama stanie się właścicielką tak zdobytych strojów. Zyska też nowego chłopaka. Wszystko dzięki Julie B.

Dziewczynę dopadają jednak wyrzuty sumienia. Czy przyjaźń dwóch Julie dobiegnie końca, jeśli jedna z nich przestanie kraść?

Dziewczyny zaczynają się przyjaźnić. Spędzają ze sobą bardzo dużo czasu. Julie B. wyznaje przyjaciółce, że te wszystkie (no prawie wszystkie) rzeczy ukradła. Julia P. jest pod wielkim wrażeniem. Dziewczyny umawiają się na wspólne „zakupy”. Julie P. początkowo boi się i nie chce kraść. Jednak pod wpływem przyjaciółki przełamuje się i zdobywa coraz więcej ubrań i nie tylko.
Tak ją to wciąga, że przestaje się kontrolować, nie umie przestać zdobywać. Dopiero dramatyczne wydarzenie wpływa na nią pozytywnie i kończy z tym.

Autorka poruszyła temat kradzieży. Została ona ukazana bardzo przekonywująco. Te wszystkie sceny opisujące kradzież i to, jak one to robią wydają się być bardzo realistycznie. Zapewne osoba, która nie ma pojęcia o kradzieży, nie napisałaby tak świetnej książki.

Julie B. to jedna z najładniejszych i najpopularniejszych dziewczyn z LS. Jest pewna siebie, Am mnóstwo znajomych, przyciąga chłopaków jak magnes. Gdyby tego było mało, świetnie się ubiera, ma bardzo ładne i modne ciuchy. Przyjaźni się z Julią P. Kradnie. Ma zły wpływ na przyjaciółkę.

Julie P to dziewczyna z domu, w którym ciągle toczą się kłótnie między rodzicami. Z siostrą również nie potrafi się dogadać. Przyjaźni się z Julią B. to jedna z najlepszych rzeczy, jakie się jej przydarzyły w życiu. Pod jej wpływem, dziewczyna zaczyna zdobywać rzeczy (przeważnie ubrania) ze sklepów.

Czytając powieść, miałam wrażenie, że jest to książka oparta na faktach. Jak się później okazało, miałam rację. Nikt, kto nie ma pojęcia o kradzieży, nie napisałby tak wiarygodnej powieści. Książka, gdy już się ją zacznie czytać, wciąga niesamowicie. Bardzo trudno było się od niej oderwać…