Spirala zła recenzja

Nie jestem obiektywna jeśli chodzi o cykl z Martinem Servazem, toteż lojalnie o tym uprzedzam.

„Spirala zła” jest powieścią z akcją osadzoną w przemyśle filmowym i z pewnością spodoba się miłośnikom kina gatunkowego. Fani filmów grozy znajdą tutaj wiele ciekawostek, anegdot i nawiązań do filmowych klasyków w gatunku. Pełne zanurzenie w psychodeliczny i sugestywny świat horrorów jest tu gwarantowane.

W Tuluzie zostaje zamordowany specjalista od filmowych efektów specjalnych, który współpracował przy produkcji obrazów Morbusa Delacroix – słynnego twórcy działających na wyobraźnię filmów grozy. Gdy zaczynają ginąć kolejne osoby związane z Delacroix, a studentka filmoznawstwa oskarża go o brutalną napaść, do akcji wkracza Martin Servaz z ekipą.

Cóż mogę powiedzieć, prócz tego, że Bernard Minier to literacki majstersztyk. Nic w jego powieściach nie jest pozostawione przypadkowi, każdy wątek jest dokładnie przemyślany i skonstruowany tak, by precyzyjnie połączyć się z wieloma innymi, a potem dać czytelnikowi niesamowity, przekonujący i wiarygodny obraz sytuacji. Minier nie prześlizguje się po tematach, ale niemal rozbiera zagadnienia na czynniki pierwsze i obrazowo prezentuje je odbiorcy. Mimo że autor nie stroni od obrazowych opisów brutalnych mordów, nie miałam poczucia zniesmaczenia. Kunsztowne, wręcz poetyckie opisy aury, emocji, przeżyć wewnętrznych postaci czy toczących się akcji są wspaniałym dopełnieniem fabuły i równoważą te krwawe momenty. Autor przez cały cykl mistrzowsko kształtuje również swoich bohaterów, trzyma w ryzach ich charaktery i cechy, nie pozwalając, by stracili na swojej unikalności i atrakcyjności.

Choć początki „Spirali zła” w kwestiach dotyczących Martina wskazywały, że może to być ostatnia część cyklu z moim ulubionym bohaterem, to jednak w końcówce autor przywrócił mi nadzieję, że może jednak nie wszystko dla mnie stracone i będę jeszcze miała okazję do kolejnego spotkania z Martinem. Oby… do następnego razu.