Stara Słaboniowa i spiekładuchy recenzja

We wsi Capówka pod Chmielowem dzieją się dziwne rzeczy. Młode dziewczęta nie czują się już bezpieczne w swoich domach. Mają wrażenie, że ktoś je obserwuje. Gdy zapada noc, czują czyjś ciężar na sobie. Niektóre nawet zachowują się tak, jakby opętał je demon. Czy mieszka w tej wsi ktoś, kto mógłby wyjaśnić te niezwykłe zdarzenia? Ależ oczywiście i jak się pewnie domyślacie jest to tytułowa stara Słaboniowa.

Teofila Słaboniowa to pozornie zwyczajna, samotna staruszka, której jedynym towarzyszem życia jest kot Mruczek. Okazuje się jednak, że kobieta posiada nadprzyrodzony dar wyczuwania niebezpieczeństwa i umiejętność nawiązania kontaktu z różnego typu zjawami i upiorami. Skąd u starszej pani takie moce i czy jej osoba uratuje mieszkańców Capówki przed atakami demonów? Przeczytajcie sami!

Powieść Joanny Łańcuckiej to złożona z wielu epizodów historia mieszkańców maleńkiej, nieco zacofanej wsi, w której mieszkańcy wierzą nie tylko w Boga, ale i w duchy. W trakcie opowieści przed naszymi oczami przemaszerują zastępy zjaw z Kozłem, Kikimorą, Diabłem i Przypołudnicą na czele. Dzięki lekturze tej książki poznamy ich intencje i przekonamy się, że świat duchów jest jeszcze bardziej interesujący niż nasza ziemska egzystencja. Jakby tego było mało, dowiemy się również, kim naprawdę jest stara Słaboniowa.

"Stara Słaboniowa i spiekładuchy" to ciekawa, miejscami bardzo zabawna historia o wstrząsających wydarzeniach, które stały się udziałem mieszkańców Capówki. Jest to też interesująca analiza zjawiska zabobonności, widocznego po dziś dzień na polskich wsiach. To miejsce, w którym zjawy rodem ze słowiańskiej mitologii przeplatają się z bohaterami ludowych podań, mimowolnie przyciągając uwagę czytelnika i nie pozwalając ani na moment porzucić lektury. Liczne ilustracje zamieszczone na kartach tej książki i język całej publikacji stylizowany na ludową gwarę, tylko utwierdzą nas w przekonaniu, że historie, które przydarzyły się bohaterom tej książki godne są naszej uwagi.

Debiutancka książka Joanny Łańcuckiej okazała się strzałem w dziesiątkę. Dychotomia świata realnego i magicznego ukazana w tej publikacji sprawia, że nie sposób przejść obok niej obojętnie. Jeśli więc nie straszne Wam wszelkiej maści demony, to wraz z autorką tej książki zapraszam Was do miejsca, o którym wspominać będziecie jeszcze długo po lekturze "Starej Słaboniowej i spiekładuchów". Uważajcie tylko, byście i Wy nie stali się ofiarami książkowych zjaw!