Dziedzictwo recenzja

„Dziedzictwo” autorstwa Katarzyny Kwiatkowskiej, stanowi już szósty tom przygód Jana Morawskiego. Jest to pozycja z gatunku kryminał retro, po który sięgam coraz częściej - uwielbiam czytać historie, których fabuła dzieje się w przeszłości o ile autor (bądź autorka) w odpowiedni sposób odda realia, w których rozgrywa się akcja - czy było tak i w tym przypadku? O tym za chwilkę :)

Jan Morawski przyjeżdża do Jankowic - podpoznańskiego pałacu, w którym spodziewa się znaleźć rozwiązanie - zajmującej go już od dłuższego czasu - zagadki fałszerstw banknotów. Zanim jednak zdąży rozpocząć śledztwo, niespodziewanie odnajduje zwłoki jednego z gości Jankowic. Czy ta śmierć ma coś wspólnego z przyjazdem Morawskiego? Jakie tajemnice kryją mieszkańcy wielkopolskiego pałacu?

Było to moje kolejne spotkanie z panem Janem Morawskim, które uznaję za bardzo udane. Po raz kolejny udowodnił mi, że jest on sprytnym mężczyzną, który niczego się nie boi. W tej części jego spostrzegawczość przekroczyła wszelkie granice - sama scena z zauważeniem, w którym kierunku popłynęła krew bardzo mnie zaskoczyła - sama bym na to nie wpadła!

Kwiatkowska nie pozwala nawet na moment odetchnąć swojemu czytelnikowi. Już na samym początku historii zastajemy pierwszego trupa oraz tajemniczy list - przez co akcja z każdym rozdziałem coraz bardziej się rozkręca by w końcu doprowadzić nas do finału, którego zupełnie się nie spodziewałam.

„Dziedzictwo” należy do tych lektur, w których mamy bardzo dużą ilość bohaterów, co za tym idzie mamy wiele fragmentów przesłuchań, z których dowiadujemy się tego i owego... Tak pomiędzy nami - niektóre sekrety/grzeszki bohaterów totalnie mnie zaskoczyły. Do tej pory zastanawia mnie skąd autorka czerpała inspiracje, sama bym tego nie wymyśliła!

Pomimo, że pisarka zaserwowała nam zamknięty krąg podejrzanych to bardzo trudno jest wytypować czarny charakter tej historii. Mamy tutaj wiele poszlak, które w większości przypadków pasują do więcej niż jednego bohatera. Do tej pory pluję sobie w brodę jakim cudem nie byłam w stanie odgadnąć kto jest zabójcą - rozwiązanie tej zagadki było tak oczywiste, a jednak dałam wywieść się w pole.

Jak już wcześniej wspomniałam, fabuła „Dziedzictwa” obsadzona w przeszłości, dlatego też w mojej recenzji nie mogłam ominąć tego elementu... Całe tło historii zostało bardzo dobrze przedstawione, nie mam się do czego przyczepić. Pani Katarzyna w genialny sposób oddała realia tej historii - opis strojów, czy zachowań mieszkańców dworu, sprawiły, że zapragnęłam cofnąć się do tego okresu by móc to wszystko zobaczyć na własne oczy.

Czy książkę polecam? Jeśli lubicie ten rodzaj kryminału to seria o losach Jana Morawskiego jest idealna dla Was! Pani Kwiatkowska w swoich książkach stworzyła bardzo zawiłe intrygi, których zakończenia są totalnie nieprzewidywalne. Kolejnym atutem tego cyklu jest chwalone już wcześniej tło - no po prostu nie ma się do czego przyczepić, autorka włożyła w ten tytuł dużo pracy, za co należą się jej owacje na stojąco.