Świat według Kiepskich. Zwariowana historia kultowego serialu Polsatu recenzja

Jako typowa sroka okładkowa z wielkim zapałem zabrałam się za lekturę książki "Świat według Kiepskich. Zwariowana historia kultowego serialu Polsatu", lecz mój zapał nieco zbladł po kilkunastu stronach. Owszem, nieźle się czyta, ale muszę przyznać, że spodziewałam się zupełnie czegoś innego. Tak naprawdę nie znalazłam w tej książce nic nowego, może oprócz mniej znanych anegdotek dotyczących serialu i bohaterów, lecz poza tym jest to w zasadzie relacja z życia scenarzystów i producentów połączona wspomnieniami bohaterów serialu. "Świat według Kiepskich" był dla mnie odskocznią od codziennej rutyny, chociaż dawało się zauważyć w tym serialu świetnie połączoną mieszankę kiczu z rzeczywistością, i choć niektórzy uważają tę produkcję za wręcz debilną, to pewnie oni nie serialu oglądali tak naprawdę. A oglądalność była naprawdę wysoka, nawet porównywalna z Wiadomościami... Film ten znakomicie obrazuje nas samych, śmiejemy się z Ferdka i Halinki, ale przecież wiele rodzin tak właśnie funkcjonuje. Sama mam takich znajomych, żona pracuje od rana do nocy a mąż ciągle z piwem siedzi przed telewizorem i... szuka dla siebie odpowiedniej i dobrze płatnej pracy.

Zbyt mało informacji o samym serialu, lecz bardziej o jego powstawaniu, mimo to czyta się nieźle, chociaż wiele razy powtarzane są te same wątki.
Trzeba oddać twórcom serialu, że obsadę mieli świetnie dobraną i chociaż niektórzy dziwili się, jak tak znakomici aktorzy zdecydowali się na grę w czymś takim, to przecież, jak mówił Andrzej Grabowski - aktorstwo jest praca a nie hobby. Zespół stworzył niejako wielką i zgraną rodzinę, wszyscy czuli się dobrze na planie serialu.
Andrzej Grabowski wspomina: "Pamiętam, jak po pierwszych zdjęciach szedłem z Darkiem Gnatowskim, czyli serialowym Boczkiem, przez wrocławski rynek.
- Zobaczysz, Andrzej, za parę miesięcy będą nas tu zaczepiać.
- Czyś ty zwariował?
- Zobaczysz."
Spełniła się jednak przepowiednia serialowego Boczka i po kilku miesiącach zaczęła działać jakby klątwa, bo podczas różnych występów ustawiały się komitety powitalne do Ferdka.
Zresztą do tej pory Andrzej Grabowski kojarzony jest z tą postacią.
Wzruszyło mnie jego pożegnanie, które kończy tę książkę, jest naprawdę dobre, zupełnie niekiepskie...

Dobrym pomysłem są również zamieszczone Niekiepskie cytaty, które wielu zapadły w pamięć i używa się ich w codziennym języku.
Myślę, że warto przeczytać książkę choćby w uznaniu za pracę wszystkich aktorów, którzy stworzyli genialne postacie, ale także dla osób biorących udział w tworzeniu serialu.
Ta książka jest dość dobrym zakończeniem historii Kiepskich i ich sąsiadów.

A ja miałam okazję poznać tę książkę dzięki wygranej nagrodzie organizowanej przez Wydawnictwo SQN i portal Lubimy czytać.pl