Rodzina na pokaz recenzja

Kiedy przeglądając nowości wydawnicze natknęłam się na powieść „Rodzina na pokaz” Kevina Wilsona, od razu zaciekawił mnie intrygujący opis, zagadkowa fabuła oraz okładka. Wkrótce potem książka znalazła się w mojej osobistej biblioteczce, więc nie kazałam jej długo czekać i zabrałam się za czytanie.

Kilka słów o treści... Camille i Caleb Fangowie to osobliwi ludzie, którzy życie traktują jak ciągłe przedstawienie. Nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby w swoje szalone pomysły nie wciągali również dzieci. Dla rodziców to „choreografia spontaniczności”, w której rozgrywają wcześniej omówione scenki w zupełnie nietypowych miejscach, np. w supermarkecie. Nieświadoma widownia ma niezłe widowisko a Fangowie satysfakcje, że publiczność uwierzyła w ich scenkę. Jednak wszystko ma swoje drugie dno. Otóż dzieci, Annie i Buster, nie potrafią zrozumieć dlaczego ich rodzice nie mogą być „normalni”. Po prostu potrzebują poczucia bezpieczeństwa i spokoju a nie ciągłych wyjazdów i udawanych występów, które mocno mieszają im w głowach. Osobliwe dzieciństwo tych młodych ludzi sprawia, że i w dorosłości nie radzą sobie zbyt dobrze. Kiedy problemy osobiste i zawodowe ponownie każą im wrócić do nietypowych rodziców, okazuje się że Ci szykują kolejny, spektakularny popis artystyczny. Czy teraz, kiedy dzieci są już dorosłe będą potrafiły sprzeciwić się swoim rodzicom? Co dla Camille i Caleba jest ważniejsze? Sztuka czy własne dzieci? Zapraszam do lektury!

Cenię książki, która potrafią zadziwić czytelnika swoją oryginalnością i nieszablonowym pomysłem, a właśnie taka jest powieść „Rodzina na pokaz”. Od pierwszych stron wciągnęłam się w fabułę, która oferuje spotkanie z niecodzienną rodziną, dla której sztuka jest sposobem na życie. Niby nic złego, ale wciąganie w to wszystko swoich dzieci i zabawa w artystyczny świat kosztem ich dobra, już tak właściwa nie jest. Tak czy inaczej akcja jest dobrze poprowadzona i co ważne, nie nudzi. Plusem jest bogaty rys psychologiczny poszczególnych postaci, analiza problemów wynikłych z charakterystycznego wychowania przez rodzinę owładniętą manią tworzenia sztuki oraz ocena artystycznego świata, który potrafi zaskakiwać, szokować i wywoływać rozliczne emocje. Tylko jakim kosztem? Język jest przyjemny w odbiorze, dialogi żywe a całość dopełnia czarny humor, ironia, odrobina zabawy, jak i wzruszeń.

„Rodzina na pokaz” to książka, która nie jest prostym czytadłem, które przeczytawszy odłożymy na półkę i o nim zapomnimy. To intrygująca, poruszająca, mądra i skłaniająca do refleksji opowieść o pasji, miłości do rodziny i do sztuki, więzach rodzinnych i niełatwych wyborach... Polecam serdecznie!!

Moja ocena: 5/6