Dolina Cieni recenzja

Czytałam już kilka książek, wiedziałam więc, że z pewnością nie zawiodę się na lekturze kolejnej jego powieści. Podoba mi się ten charakterystyczny styl oraz to, że gdy się zacznie już tę lekturę, to trudno jest odłożyć ją na potem.

We wsi Kozłów Biskupi w wypadku samochodowym ginie młody przedsiębiorca - Michał Wawrzyniec, jego żona Agnieszka wyszła niemal cało z tego wypadku. Okazuje się, że Michał miał bardzo dużo długów, zwłaszcza u znanego w okolicy lichwiarza, których nie miał możliwości spłacić.
Na miejsce tragedii przyjeżdża reporterka z kamerzystą z lokalnej prasy. Jednak mieszkańcy nie chcą rozmawiać ani o wypadku ani o ofiarach...
Przenosimy się do wsi Jaksmanice, gdzie poznajemy Tomasza Racha. Mężczyzna wynajmuje pokój u starszej kobiety i zajmuje się drobnymi nie zawsze legalnymi zleceniami, oficjalnie niby pracując w pobliskim tartaku. Współpracuje z Martą, o której zbyt niewiele wie, ale to właśnie ona daje mu zlecenia na przewóz nielegalnych towarów. Tym razem jednak Marta proponuje mu przewóz kilku kobiet do Niemiec. Pomimo dziwnego przeczucia Tomasz decyduje się na wykonanie tego zadania. Nie jest to zupełnie czyste i legalne i okazuje się, że przeczucia nie myliły mężczyzny. Poznaje jednak przy okazji młodą kobietę, która poszukuje... Agnieszki, jego żony, którą zostawił pozorując swoją śmierć w wypadku w Kozłowie. Helena mówi Tomaszowi, że wychowywała się w domu dziecka, bo matka ją porzuciła, gdyż była zbyt młoda aby zajmować się dzieckiem. Mężczyzna jest zdezorientowany, nie wiedział o tym, że jego żona była w ciąży w liceum, ale Helena ma zdjęcie, na którym Agnieszka jest w wysokiej ciąży i stoi pod szkołą. Rach nie wie czy zająć się tą sprawą, czy wrócić na miejsce, gdzie wszystko zostawił i od nowa wejść w swoją dawną rolę - w życie Michała. Jak zareaguje jego żona, którą porzucił, zostawiając w żałobie i z długami na karku. Co zrobi Agnieszka gdy go zobaczy?
Fabuła tej powieści toczy się dwutorowo, teraźniejszość jest przetykana historycznymi wydarzeniami, które uzupełniają całą opowieść.
Znajdziemy tu wiele zawiłych wątków, które po kolei są rozwiązywane, wyjaśniane. Do samego końca akcja trzyma w napięciu, gdyż ciągle czekamy na rozwój wydarzeń i na zakończenie, które dla mnie wydaje się nieco przekombinowane. Ale trzeba przyznać, że Bartosz Szczygielski znakomicie wykreował swoich bohaterów, chociaż kilka postaci nie zyskało mojej sympatii, mimo tego, że powinny być raczej pozytywnymi, ale po prostu nie wzbudziły mojego zaufania.
Autor pokazuje nam jak jedna, często nieprzemyślana decyzja potrafi zmienić całe życie. Jak często trudno odróżnić wroga od przyjaciela, jak wyobraźnia potrafi płatać nam figla, i jak często losy wydawałoby się różnych, nieznanych sobie osób mogą przeplatać się, nie mając na nie wpływu.

A ja teraz czekam na następną książkę autora.