Kocia kawiarnia recenzja

Ja bardzo lubię koty, od zawsze nazywano mnie kocią mamą a koty również do mnie jakoś lgnęły. Myślę jednak, że ta książka nie tylko jest przeznaczona dla miłośników kotów, jak pisze wydawca, ale również dla tych co ich nie lubią. Bo po prostu nie znają kotów, więc to znakomita okazja do ich poznania.
Być może, a raczej z pewnością, moja ocena tej książki nie jest obiektywna gdyż wynika z mojej fascynacji kotami i po przeczytaniu aż zachciało mi się iść do takiej kociej kawiarni, a nawet powiem więcej, chciałabym tam pracować (mimo emerytury), lecz w mojej najbliższej okolicy niestety nie ma takiej...
"Kocia kawiarnia" to dosyć krótka, ale wartościowa książka, która mimo swojej lekkości i zdawałoby się opowiadająca o niczym, to jednak poruszająca ważne tematy i skłaniająca do refleksji nad swoimi fobiami.

Życie Nagore nie wygląda tak, jak chciałaby. Wszystko się posypało, straciła pracę i mężczyznę, przyjechała do Barcelony żeby odciąć się od przeszłości i zacząć żyć na nowo, z dala od tamtych wspomnień. Problemy finansowe są coraz większe a w dodatku kobieta ma problem ze znalezieniem pracy. Jednak dzięki przyjaciółce ma szanse na pracę w kawiarni, lecz nie jest to typowa kawiarnia. Bo Neko Café to... kocia kawiarnia. I może nie byłoby w tym problemu, lecz Nagore czuje lęk przed kotami. Jednak kobieta decyduje się pójść na spotkanie z właścicielką mając nadzieję, że się nie nada, chociaż z drugiej strony praca jest jej teraz bardzo potrzebna. Japonka Yumi jest bardzo miłą kobietą, od razu zauważyła jaki stosunek do kotów ma Nagore. Mimo to, zatrudnia ją na próbę. Okazało się, że był to bardzo dobry sposób na odnajdywanie spokoju i radości z życia, którego można się nauczyć od kotów. W kawiarni przebywa siedem kotów mających różne charaktery i wymagających innego traktowania. Nagore stopniowo przełamuje swój lęk przed futrzakami a nawet była niejako zmuszona do trzymania jednego z kotów i pójścia z nim do weterynarza...
Jakby tego było mało, to kobieta zaczyna zakochiwać się w przychodzącym do kawiarni mężczyźnie. Czy ten typowy kociarz odwzajemni uczucie?

Książkę czyta się z przyjemnością, lekko i szybko, bo to niezbyt obszerna lektura. Prosty język daje nam jednocześnie jakby lekcję życia nie tylko od kotów, ale także od innych bohaterów, możemy nauczyć się jak poszerzać i przekraczać swoje strefy komfortu, żeby zmieniać na lepsze i barwniejsze swoje życie. Można się relaksowo przenieść w koci świat z kubkiem gorącej kawy z pianką i zarysem kota na niej...
Ta ciepła opowieść pokazuje nam, jak nasze życie może się czasem diametralnie zmienić, i to na lepsze!
Mrucząco ją polecam nie tylko kociarzom.