The Office. Opowieść o kultowym serialu recenzja

„Biuro cieszy się największą oglądalnością ze wszystkich produkcji na Netfliksie, a na pewno wśród komedii. Netflix prowadzi ranking sezonów poszczególnych seriali telewizyjnych. Na przykład piąty sezon Przyjaciół zajmuje trzynaste miejsce najczęściej oglądanych sezonów na tej platformie. Wśród dwunastu najchętniej oglądanych programów na Netfliksie osiem to sezony Biura.”





Po pierwszej emisji rozczarowany Greg Daniels wysłał mi e-mail, w którym napisał: „Serial dostał bardzo niskie oceny”. „Moje gratulacje!”, odpisałem. „Testowe oceny widzów [brytyjskiego] Biura były najniższe w historii. Wyrównaliśmy wynik rozgrywek w kręgle dla kobiet, a mimo to nie wprowadziliśmy do serialu absolutnie żadnych zmian. To dobry znak. Wszystko, co innowacyjne, zaniża wynik, ponieważ widzowie uznają, że nie otrzymali tego, czego oczekiwali. Wystawiają produkcji niskie oceny, ponieważ nie zobaczyli serialu, na jaki czekali. Nie możecie się poddać”.









„Proszony obiad” nosił tak naprawdę tytuł: „Kto się boi Jan Levison-Gould?”. Na tym budowaliśmy odcinek. Miało to być najgorsze spotkanie na świecie, najbardziej niezręczny obiad, na który szef zaprosił cię do swojego domu.





„Ed Helms: Andy łączył w sobie wszystko, co mnie irytowało w ludziach. Próbowałem przeprowadzić analizę psychologiczną osób, które mnie drażniły, a następnie wyniki tej analizy wykorzystać w tworzeniu Andy’ego. Granie kogoś, kogo się nie lubi, to świetna zabawa. W pewnym sensie wypędzasz własne demony. Oczyszczasz swoją duszę. Wszyscy mamy cechy, których u siebie nie lubimy, drobne rzeczy. Ja je wyolbrzymiam, a następnie przenoszę na Andy’ego. To świetna zabawa i przynosi uczucie oczyszczenia.”





„Steve Carell jest najcudowniejszym i najbardziej profesjonalnym aktorem, a także najwspanialszym człowiekiem, z którym pracowałem przez całą swoją długą i zróżnicowaną karierę. Według mnie nikt nie jest w stanie mu dorównać. Taki był poziom jego profesjonalizmu. Niesamowite było w nim to, że w jednej scenie Michael Scott potrafił być takim dupkiem, że aż skóra cierpła, a za chwilę w kolejnej scenie budził takie współczucie, że oczy robiły się mokre od łez. Serce się krajało na widok tego, że nie potrafił dostrzec własnych wad.”

„Był dżentelmenem w każdym calu. Niesamowicie uprzejmy człowiek. Nie pamiętam, żebym przez niemal dziesięć lat pracy przy serialu chociaż raz usłyszała, jak mówi cokolwiek niemiłego na temat drugiej osoby. Był uprzejmy i przesympatyczny. Nigdy nie pracowałam z kimś takim jak on. Po prostu klasa sama w sobie. Steve był niesamowity.”





„Creed Bratton: Nie pamiętam, który to był sezon, ale pewnego dnia siedzieliśmy wszyscy na planie i Steve powiedział do nas: „Nigdy nie będzie nam już tak dobrze jak teraz”. Rzucanie ogólnikowych, patetycznych stwierdzeń nie było w jego stylu, ale wtedy zrobił wyjątek. Pomyślałem sobie: „Pewnie ma rację”. I rzeczywiście, miał rację. Już nigdy nie zagramy w takim serialu jak ten. To po prostu niemożliwe.”