O północy w Berlinie recenzja

Znacie twórczość Pani Joanny Jax ?
Dużym zaskoczeniem dla mnie, był fakt ukazania się sagi sensacyjnej spod pióra autorki. I UWAGA
tytułem wartym uwagi, ale wyłącznie dla wytrawnych koneserów gatunku.
Dlaczego?
Już wyjaśniam. 😉

📚 RECENZJA 📚

Seria tajemniczych morderstw w Berlinie, rozpoczyna śledztwo prowadzone przez komisarza Erika Webera. Brak motywów oraz trudności w prowadzeniu dochodzenia w zniszczonym wojną mieście, zmusza komisarza do uzyskania wsparcia byłego oficera brytyjskiego wywiadu Connora Evansa, który po odejściu z MI6, wraca do powojennych Niemiec w poszukiwaniu Ann Kathrin-Schneider - kobiety, która zrujnowała mu życie zawodowe i osobiste. Jak się okazuje, stanowi ona rownież źródło niejednej odpowiedzi.

Pierwsza część najnowszej powieści Pani Joanny, została poprowadzona w dwóch ramach czasowych. Mamy tu powojenny Berlin oraz retrospekcje skolonizowanej Afrykę, niszczonej przez czystki etniczne.
Wielowarstwowa fabuła została zbudowana w atmosferze tajemnicy i intrygi, a przy tym poparta rzetelnym tłem historycznym. Panujący w książce fantastyczny klimat w połączeniu z zawikłaną akcją, która została zbudowana na fundamencie zbrodni przy braku motywów, działalności konspiracyjnej oraz zmowie milczenia. Dodatkowym elementem scalającym fabułę, jest nieszczęśliwa miłość, której towarzyszy trudna rzeczywistość powojennego chaosu.
Akcja powieści, osnuta kurzem powojennego Berlina a także upalnymi terenami gorącej egipskiej ziemi, wzbogacona o charakterne postaci, zabiera nas w ekscytującą podróż pełną zagadek, tajemnic i kłamstw.

Ja osobiście, uwielbiam książki, które coś wnoszą, mają swój nietuzinkowy charakter i czymś się wyróżniają i takim tytułem z pewnością jest "Czas zapomnienia. O północy w Berlinie".
Autorka wplata bowiem w treść wątki polityczne, obyczajowe oparte na kanwie brutalnej historii.

Dlaczego więc uważam, że ten tytuł będzie chrapką tylko wytrawnych koneserów literatury szpiegowskiej ? A dlatego, że nie ma tu mowy o luźnej lekturze, tylko pełnym skupieniu, a przy tym umiejętnym połączeniu wątków, osób i zdarzeń. Książka ta, wymaga od czytelnika pełnej koncentracji- sieć powiązań utkana została w sposób wręcz kunsztowny, tutaj nie ma przypadków i nic nie dzieje się bez przyczyny.

Czy coś jeszcze trzeba dodawać?
Pani Joanna stworzyła powieść ekspresyjną, ciekawą i wciągającą. Pokazała zniszczenia powojennego Berlina i bestwialstwo panoszące się na skolonizowanych terenach północno-afrykańskich. Pozwoliła przeżyć historię pełną niedopowiedzeń, kłamstw i intryg. Książka jest pierwszym tomem, który pozostawia niedosyt i zaciekawienie. Na szczęście drugi tom "Czas zapomnienia. Kair, czwarta rano" czeka już na półce, by dać odpowiedź na nurtujące pytania i rozwiązanie intrygującej zagadki.

Polecam!

#recenzja #recenzjaksiazki #recenzjapowieści #powiescszpiegowska