Kawa z kardamonem recenzja

Dostałem "Kawę z kardamonem" do czytania już w chwili, gdy została napisana, i nie mogłem ukryć entuzjazmu, raczej rzadko wybuchającego u człowieka z prawie pięćdziesięcioletnim stażem pisarskim, o czym świadczy list do Autorki: "Książka jest świetnie napisana nie tylko w swoim gatunku, gdyż zawiera w sobie to, co jest cechą najlepszego pisarstwa: prostotę stylu tak wielką, że jego wyrafinowanie umyka uwadze czytelnika, który powinien przede wszystkim skupić się na treściach tam zawartych. Nie na treści, choć ona też jest ważna, lecz treściach różnej natury, na tyle ważkich, że na długo pozostają nam w pamięci, poruszają nas głęboko, nawet wzruszają do łez. Nie ukrywam bowiem, że przynajmniej dwa razy w trakcie lektury w moich twardych męskich oczach pojawiły się łzy". Co jeszcze mogę do tego dodać? Jedynie gorącą zachętę do przeczytania tej książki jednym tchem, gdy będzie można wrzucić ją do koszyka (ok. 15 października według zapewnień Wydawcy). Ponieważ podejrzewałem, że wspomniane łzy mogły zostać wyciśnięte z powodu moich traumatycznych przeżyć w dzieciństwie, postanowiłem "rękopis wirtualny" dać do przeczytania zaprzyjaźnionej ze mną pani kochającej dobre książki, właścicielce pięknego pensjonatu "Sanato" znajdującego się w Iwoniczu-Zdroju, która obiecała, że przeczyta, ale nie wie kiedy, ponieważ jest okropnie zapracowana. Nazajutrz zadzwoniła do mnie o świcie, mówiąc, że zarwała całą noc i spłakała się na końcu jak bóbr, bo mimo ogromnego zmęczenia nie mogła się od książki oderwać. Janusz B. Roszkowski