Jezioro Zapomnienie recenzja

Dziadek Daniela umiera i pozostawia mu w spadku domek położony na odludziu. Mężczyzna już od kilku lat mieszkał z krewnym więc zdążył przywyknąć do panujących tu zasad i rytmu nadawanego przez przyrodę. Nagle spokój Daniela zaburza energiczna reporterka Iga oraz szereg dziwnych zdarzeń, które zaczynają dziać się w otoczeniu jego domostwa.

Główny bohater określa siebie jako odludka i dziwaka. Kiedyś pewnie bym się z tym zgodziła, ale z biegiem lat zauważyłam, że i ja zdecydowanie wolę być sama niż w towarzystwie toksycznych ludzi. Niektórzy mimo pozornie dobrego usposobienia są niczym wampiry energetyczne, a przebywanie w ich otoczeniu mnie zwyczajnie męczy.

Moją ulubioną książką Asi Tekieli jest "Szlak srebrnych mgieł" , a tutaj poczułam bardzo podobny klimat i energię promieniującą z natury. Duży nacisk położony jest na życie w zgodzie z przyrodą, ale także z samym sobą. Główni bohaterowie są dla siebie zupełnymi przeciwieństwami, ale właśnie to stanowi pozytyw tej relacji. Wymieniają się poglądami, przekazują sobie wartości, którym hołdują, ale także burzą pewne bariery drugiej strony, jednocześnie poszerzając własne horyzonty. Ich relacja jest bardzo subtelna i pełna nieśmiałości.

Wiecie, że ja zazwyczaj najwięcej zastrzeżeń mam do tempa akcji. Tutaj wydarzenia dzieją się niespiesznie, własnym rytmem, ale jeśli już mam czytać spokojne historie, to chcę by wyglądały właśnie tak jak "Jezioro zapomnienie".

Jestem typem, który nie umie biernie odpoczywać. Ta historia sprawiła jednak, że choć na chwilę zwolniłam. Wsłuchałam się w szum drzew i plusk wody w jeziorze Zapomnienie. Czytając poczułam wewnętrzny spokój i wyciszenie. Poczułam również ogromną chęć znalezienia się w podobnym miejscu co bohaterowie, czym skutkował rodzinny spacer nad jezioro.

Dodatkowym atutem tej powieści są zawarte w niej tradycje i zwyczaje kultywowane przez przodków Daniela. Kilka z nich znałam, ale większość była dla mnie nowością. Oprócz tego smaczku dodaje wątek kryminalny.

Co mam więcej napisać? Po prostu polecam, czytajcie!