Układanka recenzja

Natalia Nowak-Lewandowska pisze z reguły książki przedstawiające poważne tematy, często tematy tabu. To książki przepełnione emocjami we wszystkich odcieniach. Kiedy przypadkowo wpadł mi w oko tytuł ,,Układanka" i zobaczyłam, że to sensacja, pomyślałam tylko jedno. Muszę to przeczytać i zobaczyć jak Natalia poradzi sobie w tym gatunku.

W Lesie Muruckowskim znaleziono kości. Po ich zbadaniu okazało się, że są ludzkie. Śledztwo przejmuje Jakub Różański. Sprawą zainteresowała się także prasa, a wśród niej najbardziej poinformowana Julianna Różańska, bliźniacza siostra Jakuba. Julka jest bardzo sprytną dziennikarką ze świetnie wyrobioną intuicją, dzięki czemu często pomaga bratu w jego pracy.

Oprócz tak poważnego śledztwa, miastem wstrząsa zaginięcie żony kandydata na prezydenta. Kobieta po kłótni z mężem wychodzi z domu i ślad po niej ginie.

Policja i Julka próbują rozwiązać przede wszystkim sprawę znalezionych szczątków. Jednak to nie jest proste, gdyż życie osobiste bliźniaków bardzo utrudnia im pracę.

Do kogo należą znalezione szczątki? Czy policja odnajdzie zaginioną kobietę?

Czy był to kryminał? Patrząc na tą historię to trochę za duże słowo. Wg mnie w większej części to literatura obyczajowa z wątkiem sensacyjnym. Spora część książki to opis sytuacji rodzinnej bohaterów. Dowiadujemy się jaką przeszłość zostawiła za sobą Julka, która tak naprawdę wciąż w niej tkwiła. Jej brat natomiast walczył z żalobą po zmarłej żonie. O jego problemach w kontaktach z jedyną córką. Gdzieś między tym wszystkim znaziono szczątki ludzkie i dopiero wtedy powoli zaczyna się rozkręcać wątek kryminalny. W pewnym momencie akcja delikatnie przyspiesza. Zakończenie dla mnie było bez efektu wow. Tak naprawdę gdzieś w połowie książki miałam już wytypowanego sprawdzę całego zamieszania, a zakończenie tylko potwierdziło moje przypuszczenia.

Autorka pisze w taki sposób, że jej książki czyta się bardzo przyjemnie, nawet jak nie do końca spełniają nasze oczekiwania. Wątek obyczajowy jest tu naprawdę mocno rowinięty. Przepełniony jest emocjami i jak zawsze Natalia porusza ważne i trudne sprawy. Natomiast wątek sensacyjny jest potraktowany trochę po masoszemu, niby jest, ale przedstawiony dość płasko. Mimo tego mankamentu uważam, że książka nie jest zła, ale dla fanów rasowych kryminałów czegoś tu zabraknie.

Osobiście polubiłam naszych bohaterów, a Natalia tak zakończyła pierwszy tom, że muszę sięgnąć po drugi, żeby dowiedzieć się co będzie dalej. Może w drugiej części znajdę trochę więcej sensacji? Niedługo się o tym przekonam.