Agla. Aurora recenzja

"Agla. Aurora" to drugi tom fascynującej serii, której pierwsza część, "Agla. Alef" zaskarbiła sobie grono oddanych czytelników. W kontynuacji do roli Sofji jako głównej bohaterki dołącza Tymian, zbuntowany syn oficera bezpieki. I to z jego perspektywy poznajemy najpierw tę opowieść. Przyznam, że początkowo byłam zawiedziona, że historia nie rozpoczęła się dokładnie w momencie, w którym zakończyła się w poprzednim tomie. Albo raczej rozpoczęła się, ale została przedstawiona oczami innego bohatera. I to tego, który w pierwszej części nie pokazał się ze zbyt dobrej strony. Tymian więcej mówił niż działał, był miałki, marudzący i zależny od rodziców. W tym tomie obserwujemy złożoną wewnętrzną metamorfozę chłopaka, który w końcu odcina pępowinę, zaczyna decydować sam za siebie i o sobie i zaczyna rozumieć, że rewolucja to nie są dziecinne igraszki. Tymian wyrusza w podróż, która zmieni jego i świat wokół niego na zawsze. Młody rebeliant staje się świadkiem brutalnej rzeczywistości rewolucji i musi zmierzyć się z własnym brakiem bohaterstwa. Tymian za wszelką cenę pragnie udowodnić, że nie jest tchórzem, co prowadzi go na niebezpieczne ścieżki. Dlatego ostatecznie ucieszyłam się, że jego perspektywa została do powieści dodana. Dzięki temu ta opowieść zyskała zupełnie inny wymiar. Wraz z Sofią w dalszej części przenosimy się na Daleką Północ, gdzie dziewczyna, zesłana za podburzanie do rewolucji, a tak naprawdę w celu odnalezienia prawdy o losie swojego ojca, musi stawić czoła surowej rzeczywistości, w której przetrwanie staje się priorytetem. To nie tylko podróż w głąb lodowatych obszarów, ale również podróż w głąb ludzkiej psychiki i moralności.

Autorowi po raz kolejny udało się stworzyć niezwykłą opowieść, pełną mrożących krew w żyłach przygód, w której dobro i zło splatają się ze sobą, a granice moralności stają się płynne. Doskonale posługuje się kontrastem, przenosząc czytelnika z magicznego świata obecnego w pierwszym tomie do tego surowego, brutalnego i bardziej realnego. Mroczność opowieści narasta, a baśniowy charakter pierwszej części ustępuje miejsca dramatycznej rzeczywistości. W tym tomie autor poszerza granice gatunkowe, wprowadzając do powieści elementy horroru, które momentami mogą być trudne do zniesienia dla osób wrażliwych. Wspomniane elementy horroru, brutalność, polityka i odniesienia do literatury łagrowej wprowadzają nowe wymiary do tej opowieści. To odważne posunięcie, które sprawia, że "Agla. Aurora" staje się opowieścią nie tylko o przygodzie, ale również o ludzkich emocjach, moralności i dokonywaniu trudnych wyborów.

Godny uwagi w tej części jest również rozwój postaci. Sofja to postać, która przechodzi przez znaczącą transformację. Na początku opowieści jest młodą, pełną naiwności dziewczyną, ale konieczność odnalezienia ojca oraz stawienia czoła brutalnej rzeczywistości skłaniają ją do szybkiego dojrzewania. Autor ukazuje jej wewnętrzne rozterki, walkę o przetrwanie, a jednocześnie starania o zachowanie ludzkiego oblicza w trudnych warunkach. Sofja staje się silniejsza, bardziej dojrzała i wyrachowana, ale jednocześnie zachowuje w sobie iskrę człowieczeństwa, co czyni ją niezwykle rzeczywistą i przekonującą postacią. Tymian zmierza przez złożone wybory. Jego początkowe rewolucyjne aspiracje zostają wystawione na próbę, kiedy napotyka rzeczywistość walki i konsekwencje swoich wyborów. Jego postać ewoluuje w kierunku bardziej złożonego i dojrzałego rozumienia świata. Nie jest on jednowymiarowym bohaterem, a jego wewnętrzne konflikty wprowadzają dodatkową głębię w narracji. Autor wprowadza w tej części również sporo nowych postaci, które wnoszą świeże spojrzenie na świat przedstawiony. Ich własne historie i wybory wpływają na rozwój głównej narracji i rozwój bohaterów, tworząc skomplikowany i bogaty obraz świata stworzonego przez Raka. Niemałym zaskoczeniem jest przemiana ojca Tymiana, której kompletnie się po nim nie spodziewałam.

Jednym z najmocniejszych punktów powieści jest jej odwołanie do tematu totalitaryzmu. Rak zręcznie ukazuje, jak dobre intencje mogą nieświadomie prowadzić do budowy systemu opresji. Bohaterowie, nawet ci o dobrych zamiarach, są niejednokrotnie marionetkami w systemie totalitarnym, co rzuca cień na ich moralność i decyzje. Autor wplata w fabułę refleksje nad moralnością, konsekwencjami działań oraz ceną, jaką płacimy za wolność. Zmusza czytelnika do zastanowienia się nad tym, jak łatwo można przypadkowo przyczynić się do budowy opresyjnych struktur społecznych. Ponadto umiejętnie ukrywa tajemnice, odsłaniając je stopniowo w miarę rozwoju fabuły. Czytelnik jest zmuszony do ciągłego zadawania sobie pytań i zgadywania, co może wydarzyć się dalej. Zwroty akcji są nieprzewidywalne, co sprawia, że powieść trzyma w napięciu od pierwszej do ostatniej strony. Nadal nie otrzymujemy odpowiedzi na wszystkie pytania, pojawiają się też kolejne, które wymagają wyjaśnienia, dlatego liczę, że to nie jest koniec tej fascynującej przygody i że powstanie kolejny tom.

W drugim tomie cyklu kontynuujemy epicką podróż przez utopijny świat, poznając opowieść pełną napięcia, emocji i zaskakujących zwrotów akcji. Opowieść nietuzinkową, skłaniającą do refleksji nad ludzką naturą, moralnością i konsekwencjami naszych wyborów. "Agla. Aurora" to kolejny kamień milowy na mapie polskiej literatury fantastycznej. Tą powieścią Rak potwierdza swoją unikalność i umiejętność prowadzenia czytelnika przez mroczne i fascynujące zakamarki ludzkiej psychiki. Podobała mi się bardziej niż pierwsza część i serdecznie ją Wam polecam!

We współpracy z Wydawnictwem Powergraph.