Jedenaście recenzja

Xavier Ireland jest Australijczykiem, którego tragiczne wydarzenie z przeszłości zmusiło do przeprowadzki do Londynu. Teraz pracuje jako prezenter radiowy. Prowadzi nocną audycję Rozmowy nocą gdzie wraz z Murrayem, swoim współprowadzącym i jednocześnie przyjacielem, służą radą cierpiącym na bezsenność londyńczykom. Xavier jest empatyczny, doskonale rozumie swoich słuchaczy i dla każdego ma jakieś słowo pocieszenia. Prywatnie jednak stara się nie angażować w sprawy innych i trzyma się od wszystkiego z daleka wierząc, że człowiek i tak nie ma wpływu na to co się stanie. Może właśnie dlatego nasz bohater będąc któregoś dnia świadkiem pobicia nastoletniego chłopca, nie potrafi temu zapobiec i ostatecznie odchodzi w swoją stronę.

To z pozoru błahe wydarzenie niespodziewanie uruchamia całą lawinę zdarzeń, których nikt nie jest już w stanie powstrzymać. Powoli poznajemy historie kolejnych bohaterów, które autor w umiejętny sposób łączy ze sobą i splata siecią wzajemnych zależności. Każda przyczyna ma tutaj swój skutek i nieuchronnie prowadzi do zaskakującego zakończenia, ale nie zdradzę nic więcej.

Jedenaście to napisana w świetnym stylu opowieść o sile przeznaczenia, o przyjaźni i stracie. Skłania do zastanowienia się nad własnym życiem i zadania sobie kilku kluczowych pytań. Jaki wpływ mamy na życie innych osób? Jak wiele od nas zależy? Czy z pozoru nieistotne i błahe decyzje mogą pływać na losy nieznanych nam ludzi? Książka Watsona uświadamia nam też, że ludzkie istnienia są ściśle ze sobą powiązane. To co robimy, wcześniej czy później do nas wraca, a my sami jesteśmy maleńkim elementem jednej wielkiej układanki.

Książka bardzo pozytywnie mnie zaskoczyła, nie spodziewałam się, że będzie to tak wartościowa i skłaniająca do refleksji lektura. Przede wszystkim spodobał mi się styl Watsona - lekki, niewymuszony, miejscami zabawny, a przy tym nie pozbawiony nutki smutku, która nadaje całości specyficznego klimatu. Głównym bohaterem był Xavier i bardzo go polubiłam, autor jednak stopniowo wprowadzał do fabuły kolejne postaci i w oparciu o nie budował dalszą historię. Nie wprowadziło to wbrew pozorom niepotrzebnego chaosu i ani trochę nie utrudniło zrozumienia całości. Szkoda tylko, że portrety psychologiczne postaci zostały jedynie pobieżnie zarysowane. Plus za to należy się za otwarte zakończenie, które pozostawia czytelnika z pewnym niedosytem i jednocześnie zostawia pole do własnych przemyśleń.

Jedenaście to lektura, która daje do myślenia, pochłania czytelnika powoli i stopniowo, odkrywając przed nim kolejne części układanki. Mnie oczarowała niesamowitym klimatem i przesłaniem. Polecam wszystkim, którzy maja ochotę na coś oryginalnego.