As recenzja

Nie ma jak to przeczytać dobry kryminał. To jedna z najlepszych rzeczy, jakie mogą cię spotkać.

"As" jest drugim tomem serii o Annie Marii Kier, która razem ze swoją przyjaciółką - hakerką rozwiązuje sprawy kryminalne. Fabuła chwyciła mnie od pierwszego rozdziału i gdyby ktoś dał mi więcej czasu - książkę przeczytałabym w, dosłownie, kilka godzin.

W tej historii lubię kilka rzeczy: wielowątkowość, krótkie sceny z przeszłości, wiele spojrzeń na wydarzenia. Mnie to chwyciło, przez co autorka przytrzymała mnie do ostatnich stron. Nie czytałam tej książki na siłę - zwyczajnie chciałam odkryć zakończenie, które nie było wcale takie oczywiste, a ostatnia strona pozostawia wątpliwości.

Fabuła książki jest świetnie zbudowana. Nie było wiele rzeczy, których mogłabym się domyśleć. Prawda, że czasem wpadałam szybciej na różne powiązania niż główne bohaterki, ale nie zabrało mi to radości czytania.

Książka, oprócz jednej sprawy, można powiedzieć, że takiej wiodącej, zawiera jeszcze jedną, która nie jest powiązana z tą pierwszą, ale odgrywa wielką rolę przy odczuciach, przy całej zaistniałej sytuacji, u Anny. Ta “sprawa” jest ciągiem kłamstw i manipulacji, a po ostatnich stronach można się domyśleć, że będzie ona się jeszcze przejawiała w następnych częściach serii - na razie są dostępne dwa z czterech🤭

Dodatkowo główne bohaterki - Anna i Wanda - są ukazane w pełnym świetle, to znaczy, że “uczestniczymy” w ich prywatnych problemach. W kryminałach nie jest popularne opisywanie detektywów, czy też policjantów, a tu proszę - taka miła niespodzianka.

Świetnie bawiłam się przy czytaniu tej książki, trzymała mnie w napięciu do ostatnich stron, a autorka wiele razy mnie zaskoczyła. “As” był dużo lepszy od “Króla”, czyli od pierwszej książki w serii o Annie Marii Kier, tak więc nie będziecie zawiedzeni, co nie znaczy, że poprzedni tom mi się nie podobał - wręcz przeciwnie - jest on świetnym wprowadzeniem do serii, aby wszystko mogło się rozkręcić w “As-ie”. Dlatego polecam wam z całego serca te dwie pozycje i mam nadzieję, że po nie sięgniecie.

***

Za możliwość przeczytania i zrecenzowania książki dziękuję wydawnictwu Prószyński i S-ka