Kobieta w mroku recenzja

 Cóż to była za historia? Zawiła, pełna kłamstw, aż można samemu było stracić tchu od narastającej pętli tajemnic…
Pisarka wykreowała misterną powieść, ze stopniowym napięciem wkraczasz w psychikę bohaterów, tak od siebie różnych!
Mamy ochotę krzyczeć i zadawać więcej pytań, bo sama Sarah nie ma na tyle w sobie siły, determinacji by walczyć… 

Sarah niedawno po śmierci matki przeżyła załamanie nerwowe, kobieta ma za sobą nieudaną próbę samobójczą, której nawet nie pamięta. Mąż Sarah – Patrick, uważa że najlepszym rozwiązaniem będzie zacząć od nowa, w nowej okolicy w nowym domu. Patrickowi bardzo zależy, aby wprowadzić się do wiktoriańskiej willi, która kiedyś należała do jego rodziny. Haczykiem jest to, że posiadłość ma mroczną przeszłość. Kilkanaście lat temu właśnie w tym domu zamordowano brutalnie rodzinę… Sarah ulega naleganiom męża i wraz z rodziną wprowadzają się do „Domu Zbrodni”. Kobieta nie potrafi się pozbyć wrażenia, że jest obserwowana, a sam dom nawiedzony…

Zdarzenia są opisywane z punktu widzenia Sarah. Możesz ją rozumieć, współczuć, pogardzać - jest to mieszanka emocji, że sam się gubisz w tym wszystkim. Autorka porusza ważne tematy takie jak: samookaleczenie, gwałt, przemoc domowa, uzależnienie od nałogów, dojrzewanie, tolerancja. Ta książka poruszy w Tobie czułe struny, wedrze się do umysłu i nie będziesz mógł przestać o niej myśleć. Z bijącym sercem będziesz czytał, nie mogąc doczekać się kontynuacji.

Niestety muszę wspomnieć także o wadach. Ujmą KOBIETY W MROKU jest brak elementu zaskoczenia. Do ostatnich stron łudziłam się, że zakończenie przyniesie szok, a ja z wrażenia będę dźwigać szczękę, niestety nie było tego.
Więc jeśli liczyć na interesujący psychologiczny thriller, ale bez fajerwerków, to jak najbardziej polecam.