Żubr Pompik. Zapach wiosny recenzja

Pompik mieszka na żubrzej polanie w środku puszczy razem ze swoimi rodzicami: żubrzycą Poradą i żubrem Pomrukiem. Urodził się później od innych i nie był tak duży i silny jak jego kuzyni, dlatego nie mógł bawić się z nimi w przepychanie, wpadanie na drzewa i biegi dookoła polany. Wszystko zmieniło się, gdy na świat przyszła jego siostra Polinka…

Poza serią książeczek o wyprawach żubrzej rodziny pan Tomasz Samojlik, napisał również cztery zbiory opowiadań o sympatycznej rodzinie z Puszczy Białowieskiej.
Tom „Zapach wiosny” to dwanaście opowiadań przyrodniczych, w których nasi bohaterowie dopiero poznają las i otaczającą ich przyrodę.
Dowiadujemy się z nich między innymi tego, że niektóre zwierzęta stają się niewidzialne, gdy przybierają barwy ochronne, pan rak zawsze mieszka tam, gdzie woda jest czysta i przejrzysta, a gdy zmąci się jego spokój, doskonale wie jak użyć swoich szczypców. Będąc niedoświadczonym żuberkiem bardzo łatwo jest pomylić kruka z wroną, a gniazdo wiewiórki z gniazdem ptaka. Bo to, co na pierwszy rzut oka wydaje się oczywiste, może okazać się zupełnie czymś innym.
Gdy jest się dzieckiem wszystko wokół wydaje się takie tajemnicze, dziwne, a czasami nawet straszne. Jak zrozumieć otaczającą nas przyrodę? Jak to się dzieje, że wiosna dla każdego mieszkańca lasu pachnie zupełnie inaczej, czy faktycznie dzięcioł potrafi wydawać różne odgłosy, dlaczego tak małe istoty jak meszki bywają dokuczliwe i co zrobić, by przestały gryźć? Na czym najlepiej znają się bobry, dlaczego warto jeść śniadanie i w jaki sposób ktoś tak brzydki jak pająk, może stworzyć coś tak pięknego i misternego jak pajęczyna? Po co jelenie chodzą na randki, w jaki sposób „patrzy” się uszami i czy to zimne białe spadające z nieba może dawać radość i sprawić, że zimą jest najcieplej?
Na te wszystkie pytania najlepsze jest towarzystwo i miłość starszego brata, który jako doświadczony przewodnik nie tylko pokaże młodszej siostrze leśne życie, ale cierpliwie objaśni również wszystkie tajemnice jego mieszkańców.

Opowiadania mimo tego, że krótkie, są niezwykle trafne. Zawarte w nich informacje nie tylko ułatwiają poznanie otaczającej nas przyrody, ale pozwolą też młodszym dzieciom zrozumieć i pojąć ukryte w nich przesłanie.