Igrając z ogniem recenzja

Grace, była jedną z najpopularniejszych dziewczyn w szkole, do czasu pożaru, w wyniku którego doznała rozległych poparzeń. Pomimo długiej rekonwalescencji i operacji plastycznych jej ciało znaczyły liczne blizny, a ona sama chowała się pod obszernymi bluzami i czapką z daszkiem. A jej jedyną pasją był teatr.

West z kolei jest studenckim bad boyem, który zalicza panienki, a w każdy piątek bierze udział w nielegalnych walkach. Nikt jednak nie wie, że mężczyzna zmaga się z ogromnym poczuciem winy przez tragedię, która wydarzyła się w jego rodzinie kilka lat wcześniej. Zaglądając śmierci w oczy testuje swoje granice.

Ich znajomość rozpoczyna się od wspólnej pracy w food trucku z meksykańską kuchnią. Początkowa wzajemna niechęć, zmieni się w nić porozumienia. Jednak oboje zdają sobie sprawę z tego, że przez ta relacja jest jak igranie z ogniem.

Podskórnie czułam, że historia Grace i Westa mi się spodoba. Liczyłam na ogrom emocji, a dostałam jeszcze więcej. To jest romans z tych nieodkładalnych dopóki nie pozna się zakończenia. Choć opis z tyłu okładki może trącić schematem i banałem to jednak niejeden raz byłam zaskakiwana zwrotem akcji.

Igrając z ogniem porusza bardzo ważne tematy takie jak dążenie do autodestrukcji, depresja, odbudowywanie poczucia własnej wartości, odrodzenia. Nie bez przyczyny często wspominany jest przez Grace, feniks powstający z popiołów, symbol słońca, odrodzenia i wieczności.


Książka jest przepełniona emocjami, od bólu i cierpienia, które przeżywają w samotności główni bohaterowie, aż po oddanie, przyjaźń czy namiętność. Jednocześnie autorka zadbała również o humor, który równoważył te emocjonalne momenty.

Na plus poza samym romansem z nielicznymi scenami seksu, były rozbudowane wątki relacji rodzinnych, Grace z babcią cierpiącą na Alzheimera oraz Westa z rodzicami.

Jestem zauroczona historią Grace i West, którzy mieli całą moją uwagę od pierwszych stron, a buzujące w nich emocje przeżywałam z nimi tak jakby były moje.

Nie pozostaje mi już innego jak polecić Wam tą genialną emocjonalną historię, byście mogli sami się przekonać, że każdy z nas może powstać jak feniks z popiołów po każdej traumie. Trzeba tylko mocno uwierzyć w siebie i być zdeterminowanym, aby odmienić swój los.