Pacjentka recenzja

"Nazywam się Theo Faber. Mam czterdzieści dwa lata. Zostałem psychoterapeutą, bo byłem popieprzony. Taka jest prawda... Ten zawód przyciąga nas, bo jesteśmy zepsuci - studiujemy psychologię, by uzdrowić siebie."
~~~
Ludzki umysł jest jednym z najbardziej ciekawych, ale jednocześnie najbardziej przerażających miejsc. Tu się wszystko zaczyna i rozwija. To co kształtuje człowieka i powoduje, że jest jakim jest. Psychologia jest wspaniałą dziedziną, która pomaga to miejsce eksplorować i lepiej zrozumieć. Można podejrzewać, że Theo Faber wybrał ten zawód właśnie dlatego, a niekoniecznie dlatego, aby pomóc samemu sobie. A jednak.
"Pacjentka" Alexa Michaelidesa to thriller psychologiczny, którego głównym motywem jest milczenie. Alicia Berenson, która gra pierwsze skrzypce w tej książce, kilka lat wcześniej zostaje oskarżona o zabójstwo swojego męża. Ich, wydawało by się, perfekcyjne małżeństwo rozpada się wraz z wielokrotnym naciśnięciem spustu. Dowody w sprawie praktycznie są jasne i niepodważalne, prócz jednego - kluczowego. Brak zeznań oskarżonej, która pogrąża się w milczeniu, a jedyne co po sobie pozostawia to autoportret. Theo nie może się doczekać wizji pracy z Alicią w szpitalu psychiatrycznym i zamierza zbadać ten przypadek na własną rękę.
Książka jeszcze niedawno była widywana wszędzie. Owiana sławą i ogromnym sukcesem jaki osiągnęła, nigdy wcześniej nie trafiła w moje ręce. Wreszcie, po dłuższym czasie zadecydowałam się po nią sięgnąć. Thrillery psychologicznie to kompletnie nie moja bajka, jednak "Pacjentka" miała w sobie coś, co sprawiło, że od pierwszej strony wkręciłam się w historię i chciałam wiedzieć więcej. Poznajemy różne perspektywy nakreślania historii. Jedna z nich - pamiętnik Alicii - stanowi idealne źródło, dzięki któremu możemy zajrzeć do jej głowy i poznać przebieg wydarzeń od jej strony. Wszystkie te wykorzystane przez autora zabiegi, sprawiają, że książka ani na moment nie robi się przewidywalna, a jeżeli czytelnik tak myśli, to jeszcze nie wie, że ma złe podejrzenia. Sama snułam wiele teorii, tylko po to aby mogły się same obalić w trakcie. Zakończenie, mimo, że już zaczynałam się go domyślać z każdą kolejną stroną, było bardzo dobre i pomysłowe. Niejednego czytelnika wbiłoby w fotel.
Książka na pewno zostanie ze mną jeszcze na dłuższy czas i śmiało mogę ją wrzucić do najlepszych książek przeczytanych w tym roku.