Trzy metry nad niebem recenzja

LA DOLCE VITA
Wszystko zaczyna się niepozornie. Ona jedzie do szkoły. Jeszcze ostatnie chwile przed zajęciami wykorzystuje na powtórzenie materiału z łaciny. Jest w ostatniej klasie i czekają ją egzaminy. Babi nie ma się jednak czego obawiać. Jest jedna z lepszych uczennic, dziewczyną z dobrego domu, chodzi do elitarnej szkoły. Jak co dzień ojciec odwodzi ją i jej siostrę na zajęcia. To wszystko jednak prędko się zmieni. W życiu nie ma stałych, każda minuta przynosi zmiany i coraz to nowe możliwości.
On jak zawsze wybrał się na przejażdżkę. Nie ma nic lepszego niż to poczucie wolności i kontroli nad swoim losem, gdy robisz stójkę na motorze pędząc wśród rzeki samochodów na autostradzie. Wtedy widzi ją po raz pierwszy. Wokół tej dziewczyny jest tyle spokoju, że Step czuje się tym dogłębnie poruszony. W jego życiu trudno mówić o jakiejkolwiek namiastce pokoju. Wszystko kręci się wokół treningów na siłowni, częstych bijatyk, igrania z zasadami prawa oraz skrajnie niebezpiecznych wyścigów na motorze. To jednak tylko ta zewnętrzna warstwa, nie same powody takiego postępowania.
Babi nie jestem Stepem ani troszkę zainteresowana. Poza atrakcyjnym wyglądem fizyczny, nie prezentuje on sobą dla niej żadnych wartości. Ona nie szuka kłopotów, ale można powiedzieć, że one znalazły ją właśnie pod postacią Stepa. Wszystko tak się pomiesza, że Babi będzie pragnęła takiego właśnie rodzaju kłopotów w swoim życiu, a nazywany jest on miłością.

Federico Moccia pracuje jako scenarzysta filmowy i telewizyjny. Nie dziwię się więc dlatego jego powieści są tak żywe, że przelewają się z karty powieści do naszych serc i całkowicie nimi zawładnęły.
"Trzy metry nad niebem" to jego pierwsza powieść i w roku 2004 odniosła we Włoszech wielki sukces. Historię Babi i Stepa a także ich przyjaciół uznano za powieść kultową. Bardzo trudno byłoby się z tym nie zgodzić.
Co mnie urzekło to sposób analizy rzeczywistości jaką przedstawia pan Moccia to szczera prawda i fakt ten właśnie tak dogłębnie nas porusza. My nie musimy wczuwać się w tą powieść, zaczynamy ją czytać i zwyczajnie już w niej jesteśmy. Co więcej, my czujemy się jej częścią.
Wiarygodność i płynność tej uniwersalnej historii jest tym co zapewniło jej tak wielką popularność.
Nie tylko para głównych bohaterów, ale także Siciliano, Pollo, Pallina, Lucone, Schello, Maddalena, Paolo, Hook, Bunny i wiele wiele innych - oni wszyscy zapadają nam w pamięć.

Jazda motorami, noce na plaży, pościgi policji i niekończąca się zabawa. Życie bez ograniczeń, bez zobowiązań. Spotkają się dwa sprzeczne światy. Odmienią siebie nawzajem. Czy to jednak uratuje ich miłość, a także ich samych, od niechybnego upadku ?
Bunt, ból spowodowany przez najbliższych, poczucie niesprawiedliwości. Step pod wpływem Babi zmienia się i łagodnieje. Z czasem udaje jej się poznać przyczyny jego destrukcyjnych zachowań. Jak bardzo możemy się zmienić pod wpływem miłości, a co ważniejsze na jak długo ?
Książkę bez wahania polecam wszystkim. Narracja zmienia się nieustannie, dzięki temu poznajemy sytuacje nie tylko z punktu widzenia Babi czy Stepa ale także innych bohaterów. To dzięki temu tak dokładnie rozumiemy tamten świat, a może i zaczniemy postrzegać naszą własną rzeczywistość w bardziej wyrazisty sposób.