Spotkaliśmy się w obozowym piekle recenzja

"Trzymaj się. Bądź dzielny. Ja będę walczyć o ciebie dzisiaj, tak jak kiedyś ty zawalczyłeś o mnie."

Książek o tematyce obozowej czytałam w swoim życiu już bardzo wiele. Sięgając po "Spotkaliśmy się w obozowym piekle" nie spodziewałam się jednak, że ta historia aż tak mnie zaskoczy. Tutaj mamy do czynienia nie tylko z "zakazaną miłością", która w literaturze pojawia się bardzo często, ale też widzimy jak uczynione niegdyś dobro, wraca ze zdwojoną siłą.

Major Jurgen Sztoch już od samego początku nie czuje się dobrze z tym, co musi robić jako niemiecki żołnierz w obozie koncentracyjnym. Ostatnim przebłyskiem nadziei staje się dla niego więźniarka Anna, która pewnego dnia staje na rampie obozowego peronu. Mężczyzna postanawia uratować kobietę przed śmiercią i zabiera ją do swojego domu. Nie wie jeszcze, że niedługo to właśnie ona będzie mogła zawalczyć o jego przyszłość.

"Jeszcze nigdy nie byłam tak pewna, że to, co robię, jest słuszne i prawidłowe, a teraz wiem. Ja muszę tam być. Muszę zeznawać na procesie majora Jurgena Sztocha jako koronny świadek, lecz nie oskarżenia, tylko obrony."

Krystyna Toczek przedstawia nam historię, która toczy się nie tylko w obozowej rzeczywistości, ale też wiele lat później. Życie bohaterów powieści można podzielić na to przed i po wyzwoleniu, gdzie rzeczywistość każdej z tych osób odwróciła się o sto osiemdziesiąt stopni.

Anna i Jurgen to osoby, które będąc w obozie mają całkiem inny "status społeczny". Mimo tego wszystkiego są dla siebie bardzo dużym oparciem. Już na samym początku ogromnym szokiem było dla Anny to, że żołnierz niemiecki może nie czuć się dobrze z pracą, jaką przyszło mu wykonywać. Z czasem zaczęła dostrzegać w nim dobrego człowieka, który tak jak ona, stał się ofiarą odgórnego systemu. Tutaj nie chodzi tylko o słowa czy przekonania, ale też czyny. Jurgen robił wszystko, aby choć trochę ulżyć więźniom osadzonym w obozie. Wielokrotnie ocalił życie niejednej z tych osób.

Wyzwolenie tego miejsca to nie koniec, ale drugi początek, który autorka daje bohaterom swojej książki. Tym razem skupiamy się jednak na Annie, która nie dość, że musi udowodnić swoją niewinność, to jeszcze odnaleźć i uratować ukochanego. W tym momencie, jako czytelnicy, możemy zobaczyć jak wiele może zdziałać niegdyś uczynione dobro. To jak wiele osób, a w tym więźniów, jest gotowych walczyć za niemieckiego majora, może świadczyć tylko o tym, jak inny musi być to człowiek od swoich współpracowników.

Szczerze zachęcam Was do przeczytania tej wyjątkowej książki. Być może ta historia zaskoczy Was tak samo, jak mnie. Miłego czytania!




[współpraca barterowa z Wydawnictwem NovaeRes]