Rozpieszczony umysł recenzja

W ostatnim czasie miałam przyjemność zapoznać się z książką, która jest dla mnie dość nietypowa. Rzadko decyduję się czytać takie pozycje, ale stwierdziłam, że czasami trzeba coś zmienić i właśnie to jest przejaw tego. A mowa tutaj o książce "Rozpieszczony umysł. Jak dobre intencje i złe idee skazują pokolenia na porażkę?". Dlaczego piszę Wam, że to dla mnie nietypowa pozycja literacka? Ponieważ na co dzień zajmuję się trochę innym rodzajem psychologii – psychologią kliniczną. Psychologia społeczna jest dla mnie jakimś odległym wspomnieniem jeszcze ze studiów i wywołuje wybitnie ambiwalentne odczucia. Na szczęście "Rozpieszczony umysł" jest doskonałym przykładem tego, co lubiłam i szanowałam w psychologii społecznej. Ale o tym słów kilka za chwilkę.

Przede wszystkim język, jakim jest napisana cała książka, jest wyjątkowo przystępny. Myślę, że większość osób bez problemu zrozumie, co chcą nam przekazać autorzy. Książkę czyta się szybko i tak naprawdę łatwo zapomnieć, że jest to pozycja z czynnikiem naukowym. I ja uważam, że w literaturze popularno-naukowej właśnie o to chodzi – by jak najwięcej osób zdobyło nową wiedzę, zrozumiało ją i było w stanie refleksyjnie oraz analitycznie do niej podejść. Jednak strice literatura naukowa jest skierowana bezpośrednio do specjalistów, którzy się na tym znają i którzy mają też specjalistyczny zasób słownictwa. Ma to oczywiście swoje przesłanki, lecz też nie pozwala wejść w wiele tematów laikom, którzy mogliby się czegoś nowego nauczyć lub nawet dać od siebie. Jednak zaczęłam odbiegać od tematu, więc w przypadku tej książki jako czytelnik można naprawdę wiele zyskać.

Sama koncepcja tych trzech idei, które są w tej książce przytaczane i po części obalane, jest ciekawa. Co prawda początkowo poczułam jakiś sprzeciw. Może nie o to chodzi, że idealnie się z nimi zgadzam, ale w sumie... Chyba chodzi o założenie, że to są dominujące przekonania i każdy tak myśli. Z czasem jednak przekonałam się, że jest to ciekawy punkt wyjścia do różnych refleksji, przemyśleń i badań. Przede wszystkim otwiera nową perspektywę i po części zmusza czytelnika, by przemyślał, wiele aspektów.

"Rozpieszczony umysł" zawiera również bogatą bibliografię, więc jeśli kogoś coś zaciekawi lub nie będzie się zgadzać z czymś, to jest doskonały sposób, by pójść o krok dalej i samemu zgłębić badania naukowe lub teorie różnych badaczy, naukowców. Dla mnie to jest o tyle ważne, że na studiach zostałam nauczona, by nie ograniczać się do tej jednej treści i już mi to zostało. A też przede wszystkim wiele pozycji z bibliografii znam lub kojarzę, co daje mi też poczucie swojskości.

Cała ta pozycja jest naprawdę ciekawą odmianą i myślę, że nie jednej osobie przypadnie do gustu. Lecz myślę, że też trzeba lubić przekazywanie wiedzy w taki sposób i ogólnie trzeba interesować się tą dziedziną, by mieć to poczucie poszerzenia horyzontów. Mimo to uważam, że jak najbardziej mogę Wam tę książkę polecić.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl